Achuzzat Barak

Achuzzat Barak (hebr. אחוזת ברק; ang. Ahuzat Barak; pol. Posiadłość Baraka) to wieś komunalna zlokalizowana w Samorządzie Regionu Emek Jizre’el, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Położenie

Achuzzat Barak znajduje się na wysokości od 140 do 180 metrów n.p.m. w wschodniej części intensywnie użytkowanej rolniczo Doliny Jezreel w Dolnej Galilei, na północy Izraela. Osada leży u podnóża północnych zboczy masywu góry Giwt ha-More (515 m n.p.m.). Teren wokół osady łagodnie opada na północ i północny wschód. Na zachodzie osady przepływa strumień Tevet. W pobliżu znajdują się: miasto Afula, miasteczka Iksal i Kefar Tawor, moszawy Kefar Gidon i Tel Adaszim, kibuce Mizra i Dawerat, a także wsie arabskie Na’in i Ad-Dahi. Na południowy wschód od wsi znajduje się strefa przemysłowa Alon Tawor oraz baza wojskowa Na’ura.

Achuzzat Barak jest częścią Samorządu Regionu Emek Jizre’el, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Historia

Po I wojnie światowej w 1918 roku cała Palestyna znalazła się pod panowaniem Brytyjskim, a w 1922 roku utworzono formalnie Mandat Palestyny. To stworzyło nowe możliwości dla rozwoju osadnictwa żydowskiego w tym regionie. W latach 20. XX wieku organizacje syjonistyczne wykupiły znaczne obszary gruntów w Dolinie Jezreel. W tym kontekście, w 1925 roku powstał w tej okolicy kibuc Machane Jisra’el, który jednak z powodu wielu trudności ekonomicznych został porzucony. Opuszczone tereny przeszły pod zarząd Żydowskiego Funduszu Narodowego w 1925 roku. Część tych gruntów zajęto dla utworzonego w 1946 roku kibucu Dawerat. W dniu 29 listopada 1947 roku przyjęto Rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181, która miała na celu znalezienie rozwiązania konfliktu izraelsko-arabskiego, a kibuc Dawerat miał znaleźć się w granicach nowo utworzonego państwa żydowskiego.

Na przełomie XX wieku deweloper rozpoczął prace nad koncepcją budowy nowego osiedla mieszkaniowego, które miałoby umożliwić mieszkańcom pracę w sąsiednim mieście Afula oraz okolicznych strefach przemysłowych. W 1996 roku rozpoczęto budowę domów, a w 1998 roku pierwsi mieszkańcy wprowadzili się do nowych mieszkań. Była to całkowicie prywatna inwestycja. Nazwa wsi odnosi się do biblijnej postaci Baraka. W latach 2002–2003 osiedliła się tu grupa żydowskich imigrantów z Argentyny. Obecnie istnieją plany dotyczące dalszej rozbudowy osady.

Demografia

Większość mieszkańców wsi to Żydzi, chociaż nie wszyscy identyfikują się z judaizmem. Społeczność jest w przeważającej części świecka.

Gospodarka i infrastruktura

Mieszkańcy osady dojeżdżają do pracy poza jej granicami. W wsi znajduje się przychodnia zdrowia, sklep wielobranżowy oraz stacja benzynowa.

Transport

Droga z wsi prowadzi na południowy wschód w kierunku drogi nr 65, skąd można udać się na południowy zachód do wsi Na’in oraz dalej do miasta Afula, lub na wschód, gdzie można dotrzeć do skrzyżowania z drogą nr 716, prowadzącą do miasteczka Szibli-Umm al-Ganam. Lokalna droga prowadzi na wschód w kierunku kibucu Dawerat.

Edukacja i kultura

Wieś posiada własne przedszkole, a starsze dzieci są dowożone do szkół w kibucach Harduf i Jifat. Na terenie osady znajduje się ośrodek kultury, biblioteka, sala sportowa z siłownią, boiska oraz korty tenisowe. Jest tu również synagoga oraz mykwa.

Turystyka

Jedną z lokalnych atrakcji jest Machane Jisra’el, położony na wschód od wsi. Został on założony w 1925 roku w trudnych warunkach otoczenia arabskiego. Próba tego wczesnego żydowskiego osadnictwa zakończyła się niepowodzeniem, co upamiętnia biały dwukondygnacyjny budynek.