Achlya americana Humphrey
Jest to gatunek organizmów grzybopodobnych, który należy do lęgniowców.
Systematyka i nazewnictwo
W klasyfikacji według Index Fungorum, Achlya americana znajduje się w następującej pozycji: Achlya, Saprolegniaceae, Saprolegniales, Saprolegniidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista.
Synonimy:
- Achlya americana var. cambrica Trow 1899
- Achlya americana var. megasperma Crooks 1937
- Achlya americana var. megasperma Crooks ex Cejp 1959
- Achyla cambrica (Trow) T.W. Johnson 1956
- Achlya debaryana var. americana (Humphrey) Minden 1912
Charakterystyka
Grzybnia może być rozległa lub mała, występująca w formie rozproszonej bądź gęstej. Strzępki są grube, czasami sztywne i rozgałęzione. Gemule mogą być liczne lub rzadkie, mają cylindryczny, wrzecionowaty lub nieregularny kształt. Zarodnie mają formę wrzecionowatą, cylindryczną lub maczugowatą, są sympodialnie rozgałęzione, osiągają długość 130–700 µm oraz szerokość 20–50 µm. Pływki są monomorficzne i wydobywają się przez wierzchołkowe pory. Utrzymują się przy zarodni do momentu utworzenia kulistych skupisk, a czasami kiełkują jeszcze w zarodni. Pierwotne cysty przetrwalnikowe mają średnicę 10–11 µm. Lęgnie są boczne, czasami końcowe, rzadko interkalacyjne, kuliste lub szpiczaste, a ich średnica wynosi (25–) 50–80 (–140) µm. Trzonki lęgniowe są grube, proste, lekko zakrzywione lub nieregularne, nie mają rozgałęzień. Oospory są ekscentryczne, kuliste o średnicy 20–30 µm, produkowane w liczbie od 2 do 15 (a czasami do 35) na lęgnię.
Achlya americana wyróżnia się wśród innych przedstawicieli rodzaju Achlya dzięki kilku charakterystycznym cechom struktur płciowych. Lęgnie są ekscentryczne i zawierają od 5 do 15 oospor, które mają gładką powierzchnię z widocznymi jamkami.
Występowanie
Achlya americana jest szeroko rozpowszechnionym grzybem wodnym, szczególnie w regionach o klimacie umiarkowanym. Występuje także w Polsce, gdzie jest znana jako pasożyt ryb oraz ikry. Dodatkowo, jest gatunkiem koprofilnym.