Achim von Arnim (pisarz)

Carl Joachim Friedrich Ludwig Achim von Arnim

Achim von Arnim (urodzony 26 stycznia 1781 w Berlinie, zmarły 21 stycznia 1831 w Wipersdorfie) był niemieckim pisarzem, uznawanym obok Clemensa Brentano oraz Josepha von Eichendorffa za jednego z głównych przedstawicieli romantyzmu heidelberskiego. Jego najbardziej znanym dziełem jest powieść Die Kronenwächter.

Życiorys

Achim von Arnim pochodził z szlacheckiego rodu Arnim. Jego ojciec, baron Joachim Erdmann von Arnim (1741-1804), był pruskim dyplomatą. Achim studiował prawo oraz nauki przyrodnicze na Uniwersytecie w Haale. Po ukończeniu studiów podróżował po Niemczech i zachodniej Europie. Pod wpływem twórczości Goethego i Herdera dostrzegł wartość niemieckich legend oraz pieśni ludowych, co skłoniło go do ich zbierania. Wspólnie z przyjacielem, Clemensem Brentano, wydał zbiór Des Knaben Wunderhorn w 1805 roku. W wyniku ich inspiracji, Joseph Görres opublikował w 1807 roku Teutschen Volksbücher. W 1811 roku Arnim wspólnie z Adamem Heinrichem Müllerem założył organizację Deutsche Tischgesellschaft (później znana jako Christlich-deutsche Tischgesellschaft), promującą pruski patriotyzm o charakterze antyfrancuskim i antysemickim.

Arnim był przedstawicielem romantyzmu politycznego oraz krytykiem racjonalizmu oświecenia. Uważał, że należy ograniczyć powszechną edukację, która sprawia, że prosty lud jest podatny na wpływy innych kultur i traci świadomość swoich narodowych tradycji. Takie podejście prowadziło do idealizacji średniowiecza oraz czasów cesarstwa, a także odzwierciedlało dążenie do zjednoczenia Niemiec.

Dzieła

Hollin’s Liebeleben (1802);
Ariel’s Offenbarungen (1804);
Kriegslieder (1806);
Das Knaben Wundernhorn (1806 i 1808; z Clemensem Brentano; wydanie polskie: Cudowny róg chłopca, wybór, przeł. Robert Stiller, PIW 1985);
Tröst Einsamkeit (1808);
Der Wintergarten (1809);
Mistris Lee (1809);
Armut, Reichthum, Schuld und Buße der Gräfin Dolores (1810);
Halle und Jerusalem (1811);
Isabella von Ägypten. Kaiser Karl des Fünften erste Jugendliebe (1812);
Schaubühne (1813);
Die Kronenwächter (1817);
Der tolle Invalide auf dem Fort Ratonneau (1818);
Fürst Ganzgott und Sänger Halbgott (1818);
Die Gleichen (1819);
Die Majoratsherren (1819);
Owen Tudor (1820);
Landhausleben (1826);
Die Päpstin Johanna (1846; opublikowane pośmiertnie przez Bettinę von Arnim).