Achilles – Brytyjski Niszczyciel Czołgów
Achilles (w rzeczywistości 17-pdr, Self-Propelled, Achilles Mk IC/IIC) to brytyjski niszczyciel czołgów z czasów II wojny światowej, będący zmodyfikowaną wersją amerykańskiego pojazdu M10. Obok oryginalnych M10 oraz pojazdów Archer, stanowiły one jedyne samobieżne działa przeciwpancerne na gąsienicowym podwoziu, które były używane przez Brytyjczyków.
Uzbrojenie niszczycieli czołgów Achilles IC/IIC składało się z armaty 17-funtowej, która zastąpiła amerykańskie działo 3-calowe. Dodatkowo, w tylnej części wieży pojazdu umieszczono przeciwlotniczy karabin maszynowy M2 kal. 12,7 mm. Pojazd był w stanie przewieźć 50 sztuk amunicji działowej.
W latach 1944–1945, w ramach programu Lend-Lease, do Wielkiej Brytanii dostarczono 1648 niszczycieli czołgów M10. W 1944 roku otrzymały one nazwę Achilles (Mk I dla wieży z przeciwwagą w formie V i Mk II dla wieży z przeciwwagą typu „kaczy dziób”). Z tego liczba 1017 jednostek została przezbrojona w armatę 17-funtową w fabryce Royal Arsenal w Woolwich. Dodatkowo, pewna ilość M10 została zmodyfikowana w warunkach polowych, co skutkowało oznaczeniami z dodatkową literą C (Mk IC i Mk IIC).
Pojazdy te były wykorzystywane przez armię brytyjską oraz kanadyjską, gdzie pozostawały w służbie aż do połowy lat 50. Po wojnie niektóre z nich trafiły do Danii, gdzie służyły do 1962 roku, a także do Egiptu, Belgii oraz Holandii.
Przypisy
Bibliografia
M10 Achilles IC. Danish Army Vehicles. [dostęp 2011-02-21]. (ang.).
The M10 in British service. W: Steven J. Zaloga: M10 and M36 Tank Destroyers 1942-53. Osprey Publishing, 2002, s. 37-40. ISBN 1-84176-469-8.
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. WIS, 1994. ISBN 83-86028-01-7. Brak numerów stron w książce.
Janusz Magnuski: Wozy bojowe Polskich Sił Zbrojnych 1940-1946. Warszawa: Lampart, 1998, seria: Ilustrowana Encyklopedia Techniki Wojskowej. nr 11. ISBN 83-86776-39-0.