Achille Baraguey d’Hilliers

Louis Achille Baraguey d’Hilliers

Louis Achille Baraguey d’Hilliers (urodzony 6 września 1795 w Paryżu, zmarły 6 czerwca 1878 w Amélie-les-Bains) był francuskim generałem oraz marszałkiem Francji.

Achille był potomkiem napoleońskiego generała Louisa Baraguey d’Hilliers, który zmarł w 1813 roku.

W wieku jedenaście lat został wcielony do 9. pułku dragonów, co miało miejsce w 1806 roku. W następnym roku rozpoczął naukę w Prytanée National Militaire. W 1812 roku służył w 2. pułku strzelców, gdzie awansował na porucznika. Brał aktywny udział w wyprawie na Rosję w 1812 roku. W sierpniu 1813 roku został mianowany porucznikiem oraz adiutantem marszałka Marmonta. Niestety, kilka miesięcy później, 18 października 1813 roku, w bitwie pod Lipskiem, stracił nadgarstek lewej ręki na skutek rany od kuli armatniej. Walczył pod dowództwem Napoleona w bitwie pod Quatre-Bras.

W latach 1823–1825 przebywał w Hiszpanii. Po zdobyciu Algieru w 1830 roku, uzyskał awans na pułkownika.

W 1854 roku dowodził francuską ekspedycją na Bałtyku podczas wojny krymskiej. Jego oddziały zdobyły fortecę Bomarsund w Sund. To niewielkie zwycięstwo przyczyniło się do nadania mu tytułu marszałka Francji, co miało miejsce 28 sierpnia 1854 roku.

Przypisy

Bibliografia

The Napoleon Series: Biografia – Achille Baraguey d’Hilliers. [dostęp 2016-11-10]. (fr.).

J. Valynseele: Marszałkowie Napoleona III. [w:] B. G. Baps, Canrobert Marszałek, wspomnienia stulecia T. III, rozdz. IX [on-line]. [dostęp 2016-11-10]. (fr.).