Achalciche
Achalciche (gruz. ახალციხე) to miasto zlokalizowane w południowo-zachodniej części Gruzji, pełniące rolę stolicy oraz największego ośrodka regionu Samcche-Dżawachetia. Usytuowane jest w Małym Kaukazie, w Górach Mescheckich, nad rzeką Pocchowickali. To uzdrowiskowa miejscowość, która korzysta z bogactwa źródeł termalnych.
W Achalciche rozwinęło się rzemiosło artystyczne, w tym produkcja biżuterii, siodła oraz pasów, a także przemysł spożywczy.
Historia
Miasto zostało założone na przełomie X i XI wieku. W XIII wieku doświadczyło znacznych zniszczeń w wyniku najazdów mongolskich oraz wielkiego trzęsienia ziemi w 1283 roku. Prawie do końca XVI wieku Achalciche pełniło rolę stolicy księstwa Samcche-Saatabago, którym rządził ród Dżakelich. W 1590 roku całe księstwo zostało podbite przez imperium osmańskie, pod którego rządami pozostawało przez wiele stuleci. W tym okresie funkcjonował tu jeden z większych targów niewolników na Bliskim Wschodzie. Z tamtych czasów przetrwały budowle takie jak meczet, minaret oraz pałacowe zabudowania. W 1828 roku miasto oraz wznosząca się nad nim twierdza zostały zdobyte przez Rosjan.
W 1944 roku, na mocy dekretu Stalina, około 115 tys. mechetyjskich Turków zamieszkujących ten region zostało wysiedlonych do Kotłiny Fergańskiej w Centralnej Azji. Według danych z 2014 roku, w Achalciche mieszka 17 903 osób, z czego 71,7% to Gruzini, a 26,7% stanowi mniejszość ormiańska.
W mieście zamieszkuje także liczna Polonia. Działa tutaj Związek Polaków Południowej Gruzji, który skupia głównie potomków powstańców styczniowych zesłanych na Kaukaz.
Na wzgórzu w starej części miasta, zwanym Rabati, znajduje się zamek-twierdza z XII wieku, który został niedawno zrekonstruowany. Powierzchnia twierdzy wynosi około 7 hektarów i obejmuje m.in.: rozbudowany system fortyfikacji, tradycyjne regionalne domy, stare łaźnie, kościół, regionalne Muzeum Historyczne, meczet z 1752 roku oraz ruiny medresy. Powyżej zamku usytuowany jest kościół katolicki oraz klasztor benedyktynek. W centrum miasta znajduje się klasztor kapucynów, w którym od 2019 roku przebywają także bracia z Polski.
W Achalciche rozwija się przemysł spożywczy, budowlany oraz przemysłowy. Dodatkowo prowadzi się wydobycie węgla brunatnego, a w okolicach miasta znajdują się także agaty i diatomit.
W mieście można znaleźć Muzeum Sztuki Gruzińskiej oraz pomnik królowej Tamary.
W latach 1946–1991 w Achalciche stacjonowało dowództwo oraz większość jednostek wycofanej z Polski 10 Gwardyjskiej Pieczengskiej Dywizji Zmechanizowanej (JW 01501), która w tym okresie była częścią 9 Armii Ogólnowojskowej, a po jej rozformowaniu przeszła do 31 Korpusu Armijnego Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego.
W ośrodkach uzdrowiskowych leczy się schorzenia narządów ruchu, układów nerwowego i pokarmowego oraz choroby narządów rodnych.
Współpraca
- Artvin, Turcja
- Ardahan, Turcja
Przypisy
Bibliografia
Informacje zawarte w Popularnej Encyklopedii Powszechnej, Kraków 1994, ISBN 83-85719-07-5;
Szymczak Anna, Szymczak Marcin: Gruzja, wyd. I, ExpressMap Polska Sp. z o.o., Warszawa 2016, ISBN 978-83-8046-127-7;