Achacy Grochowski

Achacy (Achacjusz) Grochowski, noszący herb Junosza, zmarł 7 stycznia 1633 roku. Był biskupem przemyskim oraz łuckim, sekretarzem Jego Królewskiej Mości, prepozytem łęczyckim i sandomierskim, kanonikiem krakowskim i przemyskim, a także prepozytem miechowskim oraz kantorem gnieźnieńskim i krakowskim. W 1620 roku reprezentował Rzeczypospolitą w Państwie Kościelnym.

Życiorys

Był bratem Stanisława Grochowskiego, arcybiskupa lwowskiego. Ukończył studia w Krakowie i Padwie, a także piastował funkcję sekretarza królewskiego oraz miał szereg godności kościelnych, takich jak prepozytura łęczycka i sandomierska oraz kanonikat w Przemyślu, Krakowie i Poznaniu. W sierpniu 1624 roku został mianowany biskupem przemyskim, a rządy w diecezji objął na początku następnego roku. Zajmował się odbudową diecezji, która ucierpiała w wyniku najazdu tatarskiego. W październiku 1627 roku przeniesiono go na diecezję łucką, gdzie był pierwszym ordynariuszem, który posługiwał się tytułem „biskupa łuckiego i brzeskiego”. Jednocześnie otrzymał prepozyturę komendatoryjną w Miechowie. Zdecydowanie sprzeciwiał się reformacji oraz postulatom równouprawnienia dysydentów i katolików. W 1625 roku oskarżył Samuela Bolestraszyckiego o wydanie cenzurowanej publikacji.

W 1632 roku był elektorem Władysława IV Wazy z województwa wołyńskiego.