Acesulfam K
Acesulfam K, znany również jako acesulfam potasowy (łac. acesulfamum kalicum), to heterocykliczny związek chemiczny, który pełni rolę słodzika (około 150 razy słodszy od sacharozy). Oprócz tego, wzmacnia smak i zapach potraw. Jest wydalany z organizmu w formie niezmienionej.
W temperaturze pokojowej, związek ten przyjmuje postać białych kryształów, które są rozpuszczalne w wodzie. Charakteryzuje się odpornością na wysokie temperatury, co czyni go odpowiednim do procesów sterylizacji oraz pieczenia chleba. Szybko wywołuje krótkotrwałe odczucie słodkości i działa synergistycznie z innymi syntetycznymi substancjami słodzącymi. W połączeniu z poliolami, oferuje słodycz porównywalną do cukru. Nie stwarza zagrożeń zdrowotnych, ponieważ szybko ulega biodegradacji.
Wokół szkodliwości jego spożycia istnieją różne kontrowersje. Po przeprowadzeniu testów dotyczących toksyczności i rakotwórczości, acesulfam został zarejestrowany przez Komisję Europejską oraz amerykańską Agencję Żywności i Leków, co oznacza jego dopuszczenie do obrotu na terytorium Unii Europejskiej oraz Stanów Zjednoczonych (przy czym jego obecność w produktach spożywczych musi być wyraźnie zaznaczona na etykiecie). Niektórzy naukowcy jednak podkreślają, że testy bezpieczeństwa tego związku nie zostały przeprowadzone w sposób właściwy, co sugeruje konieczność dalszych badań. W 2014 roku potwierdzono możliwość wystąpienia alergii na ten związek oraz inne zawierające siarkę na +VI stopniu utlenienia, takie jak tauryna i disulfiram. Alergie te mogą występować równolegle. Spożycie dużych ilości acesulfamu K może prowadzić do pogorszenia pamięci oraz hamowania glikolizy, co skutkuje wyczerpaniem zasobów ATP i niedoborami energetycznymi. Aktywowany przez acesulfam K szlak metaboliczny prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi, jednak tylko w sytuacji, gdy jej poziom już wcześniej był wysoki; w przeciwnym razie stężenie glukozy nie ulega zmianie.