Acerodon grzywiasty

Acerodon grzywiasty (Acerodon jubatus) to gatunek ssaka należący do podrodziny Pteropodinae w rodzinie rudawkowatych (Pteropodidae).

Taksonomia

Gatunek został po raz pierwszy opisany w 1831 roku przez niemieckiego przyrodnika Johanna Friedricha von Eschscholtza, który nadał mu nazwę Pteropus jubatus. Holotyp pochodzi z Manili, znajdującej się na Luzonie, w Filipinach.

W publikacji Illustrated Checklist of the Mammals of the World wyróżniono trzy podgatunki. Poniższa tabela przedstawia podstawowe dane taksonomiczne dla tych podgatunków (oprócz nominatywnego):

Etymologia

Acerodon: z greckiego α a „bez”; κερας keras, κερατος keratos „róg”; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”.

jubatus: z łaciny iubatus „grzywiasty, grzebieniasty”, pochodzący od iuba „grzywa, grzebień”.

lucifer: w mitologii rzymskiej Lucyfer (łac. Lucifer) to personifikacja Gwiazdy Wieczornej (Wenus), od lucifer „niosący światło”, od lux, lucis „światło”; -fera „niosący, dźwigający”, od ferre „nosić, dźwigać”, pochodzące z greckiego Φωσφoρος Phōsphoros, „niosący światło”.

mindanensis: związane z Mindanao, Filipiny.

Zasięg występowania

Acerodon grzywiasty występuje endemicznie na Filipinach, zamieszkując w zależności od podgatunku:

  • A. jubatus jubatus – Filipiny na północ od Mindanao, z wyjątkiem Batanes, Babuyan i Palawan.
  • A. jubatus luciferPanay, wymarły.
  • A. jubatus mindanensisMindanao.

Morfologia

Długość ciała wynosi od 260 do 300 mm, brak ogona, długość ucha to 31–34 mm, długość tylnej stopy wynosi 56–62 mm, a długość przedramienia to 182–205 mm; rozpiętość skrzydeł osiąga 150–170 cm; masa ciała wynosi od 0,8 do 1,2 kg (na Mindanao do 1,4 kg). Wzór zębowy przedstawia się następująco:

I

2 2 {\displaystyle {\tfrac {2}{2}}}

C

1 1 {\displaystyle {\tfrac {1}{1}}}

P

2 3 3 {\displaystyle {\tfrac {2-3}{3}}}

M

2 3 {\displaystyle {\tfrac {2}{3}}}

= 32-54.

Ekologia

Gatunek ten jest owocożerny.

Przypisy

Bibliografia

D.G. Elliot. On sundry collections of mammals. „Publication. Field Columbian Museum”. Zoological series. 1 (3), s. 67–82, 1896. (ang.).

J.S. Zijlstra: Home. Hesperomys project. [dostęp 2022-05-19]. (ang.).

The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).