Acena sina, a. magellańska
Acaena magellanica to gatunek rośliny, który należy do rodziny różowatych. Pochodzi z południowych terenów Ameryki Południowej oraz z wysp takich jak Falklandy, Georgia Południowa, Sandwich Południowy i Wyspy Kerguelena. W Polsce bywa czasami uprawiana jako roślina ozdobna.
Morfologia
Pokrój
To niska roślina darniowa, która ma płożące się pędy osiągające długość do 30 cm, tworząca gęstą darń o wysokości do 15 cm. Posiada zdolność do tworzenia rozłogów.
Liście
Liście są zimozielone, pierzastozłożone oraz mają silnie ząbkowane listki. Ich kolor to szarozielony z czerwonymi akcentami, a jesienią przybierają miedziany odcień. Młodsze liście mają ciemniejszy kolor, podczas gdy starsze jaśnieją.
Kwiaty
Kwiaty są pojedyncze, białe, małe i niepozorne. Niemniej jednak, zebrane są w duże, główkowate kwiatostany, które wznoszą się ponad liście, nadając roślinie dekoracyjny wygląd.
Owoce
Owoce, które gromadzą się w główkowate i kolczaste owocostany, są bardziej ozdobne niż kwiatostany, co zawdzięczają czerwonym kielichom.
Biologia
To zimozielona bylina, pochodząca z Antarktyki oraz południowych regionów Ameryki Południowej, gdzie panuje zimny, subpolarny klimat. W Polsce kwitnie od lipca do września. Roślina ta rozrasta się stosunkowo szybko i może być ekspansywna.
Zastosowanie i uprawa
Zastosowanie. Acena sina jest doskonałą rośliną okrywową, która sprawdza się w ogródkach skalnych, na obsadzanie ziemnych grobów, murków skalnych oraz wypełnianiu przestrzeni pomiędzy roślinami cebulowymi na rabatach.
Wymagania. Roślina jest mało wymagająca i łatwa w uprawie. Najlepiej rośnie na suchych, jałowych piaszczysto-gliniastych glebach. Na glebach gliniastych wymaga drenażu. Może rosnąć w miejscach słonecznych lub półcienistych. W swojej ojczyźnie dobrze zimuje pod grubą warstwą śniegu, natomiast w Polsce, podczas surowych i bezśnieżnych zim, może częściowo przemarznąć, ale z łatwością się regeneruje.
Rozmnażanie. Roślinę można rozmnażać na kilka sposobów: poprzez wysiew nasion, podział rozrośniętych kęp lub przez sadzonki pozyskiwane z rozłogów.
Przypisy
Bibliografia
Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II: drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5. Brak numerów stron w książce.
Rodzina Rosaceae. [dostęp 2009-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)].