Acemetacyna

Acemetacyna (łac. acemetacinum) to organiczny związek chemiczny, zaliczany do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych, który hamuje enzymy COX-1 i COX-2. Posiada działanie przeciwzapalne, a także wykazuje właściwości przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Acemetacyna jest estrami indometacyny, która stanowi jej główny aktywny metabolit.

Farmakokinetyka

Acemetacyna jest łatwo wchłaniana z układu pokarmowego. Około 40% leku jest wydalane z moczem w postaci metabolitów, a pozostała część jest usuwana z organizmu z kałem.

Wskazania

Główne zastosowanie acemetacyny obejmuje leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów, a także przewlekłych zapaleń stawów, mięśni i ścięgien, reumatoidalnego zapalenia stawów, bólu pooperacyjnego, ostrych napadów dny moczanowej oraz łuszczycowego zapalenia stawów.

Interakcje

Acemetacyna może prowadzić do zwiększenia stężenia digoksyny oraz litu w organizmie. Jej stosowanie w połączeniu z lekami przeciwzakrzepowymi, kortykosteroidami oraz innymi NLPZ zwiększa ryzyko wystąpienia krwawień, szczególnie z przewodu pokarmowego. Ponadto, lek ten może opóźniać wydalanie penicylin, a także osłabiać działanie hipotensyjne leków moczopędnych oraz innych preparatów obniżających ciśnienie krwi.

Przeciwwskazania

Osoby z zaburzeniami układu krwiotwórczego, czynną lub nawracającą chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, nadwrażliwością na inne NLPZ, kobiety w III trymestrze ciąży oraz dzieci do 14 roku życia nie powinny stosować acemetacyny.

Działania niepożądane

Po zastosowaniu acemetacyny mogą wystąpić takie objawy jak: nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, utajone krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia żołądka i jelit, a nawet perforacje, senność, uczucie zmęczenia, a także szum w uszach. Lek ten może nasilać objawy padaczki, choroby Parkinsona oraz zaburzeń psychicznych. W trakcie leczenia pacjenci powinni unikać prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz obsługi maszyn.