Acelino „Popó” Freitas (urodzony 21 września 1975 roku w Salvadorze) to brazylijski bokser, który zdobył tytuł zawodowego mistrza świata w wadze junior lekkiej w federacjach WBO i WBA, a także mistrza WBO w wadze lekkiej.
Kariera amatorska
W 1994 roku zdobył tytuł mistrza Brazylii, a w 1995 roku reprezentował swój kraj na Igrzyskach Panamerykańskich w Mar del Plata. W ćwierćfinale pokonał Juliana Carrero z Portoryko, a w półfinale Kolumbijczyka Francisco Osorio, zdobywając srebrny medal po przegranej w finale z Kubańczykiem Julio Gonzálezem.
Kariera zawodowa
Freitas zadebiutował w zawodowym boksie 14 lipca 1995 roku. Do kwietnia 1999 roku stoczył 20 walk, wszystkie kończąc przed czasem. W tym okresie zdobył lokalne tytuły WBC Mundo Hispano, IBF Latino oraz WBA NABO.
7 sierpnia 1999 roku w La Cannet (Francja) zmierzył się z Rosjaninem Anatolijem Aleksandrowem, ówczesnym mistrzem WBO w wadze junior lekkiej. Freitas wygrał przez nokaut w pierwszej rundzie. Sześciokrotnie bronił tytułu, pokonując kolejno: Anthony Martineza (TKO w drugiej rundzie), byłego mistrza WBO Barry’ego Jonesa (TKO w ósmej rundzie), przyszłego mistrza IBF w wadze lekkiej Javiera Jauregui (KO w pierwszej rundzie), Lemuela Nelsona (TKO w drugiej rundzie), Carlosa Riosa (TKO w drugiej rundzie) oraz Orlando Soto (KO w pierwszej rundzie). To była 29. walka wygrana przed czasem, co stanowi jedną z najdłuższych serii w historii boksu. Seria ta zakończyła się wygraną na punkty z byłym mistrzem WBO w wadze koguciej Alfredem Koteyem z Ghany.
12 stycznia 2002 roku w Las Vegas stoczył unifikacyjny pojedynek z niepokonanym Kubańczykiem Joelem Casamayorem, posiadaczem tytułu WBA. Po kontrowersyjnym nokdaunie w trzeciej rundzie i napomnieniu dla Casamayora w szóstej rundzie, Freitas wygrał jednogłośnie na punkty. W kolejnych obronach tytułu pokonał: Daniela Attaha (na punkty), Juana Carlosa Ramireza (TKO w czwartej rundzie) oraz Argentyńczyka Jorge Rodrigo Barriosa (TKO w dwunastej rundzie), który później zdobył tytuł WBO.
3 stycznia 2004 roku w Mashantucket (USA) stoczył walkę z Uzbekiem Arturem Grigorianem o tytuł mistrza WBO w wadze lekkiej, którą wygrał jednogłośnie na punkty. Po zdobyciu pasa w wadze lekkiej zrezygnował z tytułów WBA Super i WBO w kategorii junior lekkiej. Jednak w pierwszej obronie tytułu, 7 sierpnia 2004 roku, doznał pierwszej porażki w karierze zawodowej, przegrywając przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie z Diego Corralesem (USA).
W 2005 roku Corrales został pozbawiony tytułu, a Freitas 29 kwietnia 2006 roku w Mashantucket stoczył walkę o wakujący pas z Zahirem Raheem (USA), wygrywając niejednogłośnie na punkty. Po roku, 28 kwietnia 2007 roku, wziął udział w unifikacyjnym pojedynku z posiadaczem pasa WBA Juanem Díazem, przegrywając przez techniczny nokaut w ósmej rundzie, co zakończyło jego karierę. Pięć lat później powrócił na ring, nokautując w dziewiątej rundzie niepokonanego rodaka Michaela Oliveirę.
Przypisy
Bibliografia
Biografia Acelino Freitasa dostępna na BoxRec
Linki zewnętrzne
Lista walk zawodowych Acelino Freitasa