Accessio possessionis

Accessio possessionis (z łac. doliczenie czasu posiadania poprzednika) to instytucja prawa cywilnego, która wywodzi się z rzymskiego prawa rzeczowego. Umożliwia ona zachowanie ciągłości posiadania w sytuacji zmiany posiadacza.

Jedną z kluczowych przesłanek do zasiedzenia jest odpowiednio długi, nieprzerwany okres posiadania, znany jako bieg zasiedzenia. Wprowadzone w III wieku accessio possessionis pozwalało nabywcy, działającemu w dobrej wierze, na doliczenie czasu posiadania wcześniejszego posiadacza, czyli sprzedawcy. Tego typu rozwiązanie przyczyniało się do zwiększenia pewności w obrocie gospodarczym.

Bibliografia

MarekM. Kuryłowicz, AdamA. Wiliński, Rzymskie prawo prywatne, Kraków: „Zakamycze”, 1999, ISBN 83-7211-089-1, OCLC 830208116. Brak numerów stron w książce.
C. Sánchez-Moreno Ellart, „La accessio possessionis en Derecho romano clásico„, Bulletino dell´Istituto di Diritto romano, Roma 98-99 (1995-1996) 455-569.