Acca Larentia
Acca Larentia to rzymska bogini, która była czczona podczas Larentaliów 23 grudnia.
O tej postaci krążą trzy mity:
W pierwszym z nich Acca Larentia jest przedstawiana jako żona Faustulusa oraz karmicielka Romulusa i Remusa. Rzymscy historycy, nawiązując do motywu zastąpienia przez nią wilczycy, zinterpretowali jej postać jako prostytutkę (łacińskie lupa oznacza zarówno wilczycę, jak i prostytutkę). W innej wersji przypisuje się jej 12 synów, z których jednego, przedwcześnie zmarłego, miała zastąpić Romulus, co przyczyniło się do powstania kolegium Braci Arwalskich.
Druga wersja mitu opisuje Acca Larentia jako prostytutkę, która została wygrana w kości przez Herkulesa, od strażnika swojej świątyni. Po wspólnie spędzonej nocy, bóg poślubił ją i wydał za bogatego Etruska Tarutiusa. Po jego śmierci, Acca przekazała jego majątek ludowi rzymskiemu.
Trzecia opowieść jest podobna do drugiej, jednak nie wspomina o Herkulesie. W tej wersji Acca Larentia również jest prostytutką, która po śmierci męża (tym razem Rzymianina) przekazuje swój majątek ludowi rzymskiemu.
Rzymianie powiązali jej imię z Larami, czyniąc z niej ich matkę.
Współcześni badacze sugerują, że Acca Larentia mogła być bóstwem związanym z umarłymi lub z roślinnością, a jej kult wywodził się od sabińskiej Larundy.
Bibliografia
- Andrzej MA.M. Kempiński, Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich, Warszawa: Iskry, 2001, ISBN 83-207-1629-2, OCLC 297716845. Brak numerów stron w książce.
- J. Schmidt, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 1996, ISBN 978-83-7132-266-2.
- Aleksander A. Krawczuk, Mitologia starożytnej Italii, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1982, ISBN 83-221-0119-8, OCLC 830305261. Brak numerów stron w książce.