Acatenango
Acatenango (hiszp. Volcán Acatenango) to stratowulkan położony w południowej Gwatemali, w łańcuchu wulkanicznym rozciągającym się wzdłuż południowego wybrzeża tego kraju. Jego wysokość wynosi 3976 m n.p.m.. Stożek wulkanu znajduje się w departamencie Chimaltenango, a jego masyw obejmuje także tereny departamentów Sacatepéquez i Escuintla.
Wraz z sąsiadującym wulkanem Volcán de Fuego (3763 m) tworzy kompleks wulkaniczny znany jako La Horqueta. Zaledwie kilkanaście kilometrów na wschód od Acatenango znajduje się wulkan de Agua. Sam Acatenango ma dwa wierzchołki: północny Yepocapa oraz nieco wyższy, południowy Pico Mayor.
Ostatnia erupcja wulkanu miała miejsce w 1972 roku.
Kompleks wulkanów Fuego-Acatenango wykazuje aktywność od co najmniej 230 000 lat, a historyczne obserwacje erupcji sięgają ostatnich 500 lat. W tym okresie niższy stożek Fuego eksplodował ponad 60 razy, podczas gdy wyższy Acatenango jedynie dwa razy w XX wieku. Dlatego pierwszą dobrze udokumentowaną erupcją Acatenango była ta z lat 1924–1927, chociaż miały miejsce także wcześniejsze erupcje. Hiszpański konkwistador Francisco Vasquez, pisząc w roku 1690, wspomniał, że w 1661 roku wulkan obok Fuego „otworzył dymiącą paszczę i wciąż dymi, choć nie wydaje głosu”. Większość informacji o wcześniejszej aktywności Acatenango pochodzi z badań materiału poerupcyjnego, który otacza górę. Aktywność wulkanu zmienia się pomiędzy okresami częstych wybuchów a okresami spokoju. Ustalono, że w ciągu ostatnich 80 000 lat wystąpiły co najmniej dwa okresy wzmożonej aktywności obu stożków.
Masyw wulkaniczny osiągnął obecną wysokość głównie w ciągu ostatnich 84 000 lat. Pierwotny wulkan Acatenango zapadł się w kierunku południowym, tworząc rumowisko-lawinisko, które dotarło do miejscowości La Democracia, oddalonej o 35 km, oraz wyrzucając materiał na rozległe tereny niziny nadpacyficznej. Obecny kształt północnego wierzchołka Yepocapa uformował się około 20 tysięcy lat temu, po rozpoczęciu formowania południowego Pico Mayor.