Acanthopinae

Podrodzina modliszek należąca do podrzędu Eumantodea oraz rodziny Acanthopidae. Zawiera ponad 40 zidentyfikowanych gatunków. Ich zasięg występowania obejmuje neotropikalną Amerykę, od środkowego Meksyku aż po południową Brazylię.

Morfologia

Owad dorosły

Modliszki te osiągają długość ciała od 25 do 55 mm. W większości przypadków ich ubarwienie oscyluje w odcieniach brązu, choć niektóre gatunki wykazują zielenie. Budowa ciała oraz jego kolorystyka są silnie przystosowane do kamuflażu, głównie w kontekście usychających lub martwych liści. Głowa wyposażona jest w oczy złożone z wyraźnymi wyrostkami na wierzchołkach. W przednich skrzydłach (tegmin) występują wydłużone pterostygmy. Krawędzie tych skrzydeł mają nieregularny kształt lub są ozdobione płatami różnej wielkości, co sprzyja ich upodobnieniu do suchych liści. Chwytne odnóże przedniej pary charakteryzuje się obecnością czterech kolców dyskoidalnych na udzie oraz sześcioma lub siedmioma kolcami na części tylno-brzusznej.

Kokon jajowy

Ooteka o rudobrązowej do brunatnej barwie ma wydłużony kształt i na przednim końcu jest wyposażona w szypułkę, której forma może być od krótkiej i grubej do bardzo długiej i nitkowatej, czasem nawet dwukrotnie dłuższej od reszty kokonu. Zewnętrzne ściany są skórzaste, nagie i niepokryte. Dzięki szypułce, ooteka przyczepiana jest do powierzchni, zazwyczaj gałęzi lub kory.

Ekologia i występowanie

Wszystkie stadia rozwojowe tych owadów stosują mimikrę w odniesieniu do roślinności. Samce często przesiadują na gałązkach oraz szczytach roślin, gdzie przypominają uschnięte liście, które jeszcze pozostają na drzewie lub opadły. Samice większości gatunków zazwyczaj zwisają z gałęzi lub patyków, również udając suche, zwinięte liście. U niektórych gatunków samice oraz młodociane samce mają kształt przypominający mchy. Ooteki, zawieszone na szypułkach, wyglądają jak uschnięte łupiny lub zwinięte liście.

Te owady zamieszkują wyłącznie krainę neotropikalną, obejmującą zarówno północno-, jak i południowoamerykańską część kontynentu, rozprzestrzeniając się od środkowego Meksyku na północy po południową Brazylię na południu. Większość z nich preferuje wilgotne lasy równikowe, w szczególności Amazonię oraz lasy deszczowe Mata Atlântica, chociaż niektóre występują w obszarach z wyraźnymi zmianami pór roku, zlokalizowanych na północ, wschód i południe od zlewni Amazonki.

Taksonomia i ewolucja

Rodzina Acanthopsidae została wprowadzona do systematyki modliszek przez Hermanna Burmeistera w 1838 roku. W systemie Reinharda Ehrmanna i Rogera Roya z 2002 roku Acanthopinae były klasyfikowane jako jedna z trzech podrodzin w ramach Acanthopidae. Z kolei w oparciu o wyniki molekularnej analizy filogenezy, w systemie Julia Riviery i Gavina J. Svensona z 2016 roku, każda z tych podrodzin została podniesiona do rangi osobnej rodziny w obrębie nadrodziny Acanthopoidea. Natomiast w systemie Christiana J. Schwarza i Roya z 2019 roku, uwzględniającym również dane morfologiczne, do rodziny Acanthopidae włączono podrodziny Acanthopinae i Stenophyllinae, podczas gdy Acontistinae obniżono do rangi plemienia w obrębie Stenophyllinae.

W skład podrodziny wchodzi ponad 40 opisanych gatunków, zgrupowanych w 10 rodzajach:

Acanthops Serville, 1831
Decimiana Uvarov, 1940
Lagrecacanthops Roy, 2004
Metacanthops Agudelo, Maldaner et Rafael, 2019
Metilia Stal, 1877
Miracanthops Roy, 2004
Parvacanthops Moulin et Schwarz, 2023
Plesiacanthops Chopard, 1913
Pseudacanthops Saussure, 1870
Royacanthops Moulin et Schwarz, 2023

W wynikach analizy molekularnej Riviery i Svensona z 2016 roku, Acanthopinae zajęły pozycję siostrzaną dla Acontistini, tworząc z nimi klad siostrzany dla Stenophyllini.