Acanthopagrus schlegelii
Jest to gatunek morskiej ryby z rodziny prażmowatych (Sparidae), który występuje w zachodniej części Pacyfiku, od południowo-wschodniego wybrzeża Rosji aż po wybrzeże środkowego Wietnamu. Ryba ta osiąga długość do 50 cm. Według IUCN, gatunek ten klasyfikowany jest jako najmniejszej troski (LC).
Systematyka
Acanthopagrus schlegelii należy do rodziny prażmowatych (Sparidae), w obrębie podrzędu okoniowców (Percoidei). Gatunek ten został wyodrębniony w rodzaju Acanthopagrus, wcześniej klasyfikowanym jako podrodzaj Chrysophrys (obecnie uznawanym za synonim rodzaju Pagrus, Cuvier, 1829) przez Wilhelma Petersa w 1855 roku. W przeszłości wyróżniano też dwa podgatunki: A. schlegelii czerskii oraz A. schlegelii schlegelii, jednak z powodu pokrywającego się zasięgu ich występowania uznano, że nie spełniają one kryteriów podziału na podgatunki. Odrębność tych podgatunków kwestionowali m.in. Mayr w 1971 roku, a także Dolganov i inni w 2008. Gatunek A. schlegelii został po raz pierwszy opisany przez Bleekera w 1854 roku, na podstawie dwóch syntypów (RMNH 5727) z Nagasaki, jako Chrysophrys schlegelii. W 1984 roku Masuda przeniósł go do rodzaju Acanthopagrus.
Występowanie i biotop
Acanthopagrus schlegelii zamieszkuje zachodni Ocean Spokojny. Jego zasięg obejmuje wody Chin, Hongkongu, Japonii, Korei Południowej, Korei Północnej, Rosji, Tajwanu oraz Wietnamu, w tym Morze Japońskie, Morze Żółte, otwarte wody oceanu od środkowej Honsiu po Riukiu, a także Morze Wschodniochińskie oraz Morze Południowochińskie do środkowego Wietnamu. Niektóre źródła wskazują na obecność gatunku od południowej Hokkaido, jednak nie występuje on w rejonie archipelagu Riukiu. W klasyfikacji regionów rybołówstwa FAO (FAO Major Fishing Areas) notowany jest w zachodnio-środkowym oraz północno-zachodnim Pacyfiku.
Według Gonzaleza ryba ta występuje do głębokości 50 m, natomiast inne źródła podają, że już od głębokości 15 m. Zasiedla zarówno słone wody otwartego morza, jak i zatoki oraz wody słonawe. Jest rybą epibentopelagiczną i sublitoralną.
Morfologia
Ryba ta osiąga długość do 50 cm. Maksymalna zarejestrowana waga wynosi 3,2 kg. Płetwa grzbietowa w części przedniej jest ciernista, zawiera 11–12 kolców, a za nimi znajdują się 11 promieni miękkich. Płetwa odbytowa składa się z trzech promieni twardych (co jest charakterystyczne dla całej rodziny) oraz 8 miękkich. Płetwa ogonowa ma kształt wcięty. Z badań przeprowadzonych przez Kume i Yoshino w 2008 roku wśród 15 osobników z wód Chin i Japonii wynika, że wszystkie miały 11 promieni twardych i miękkich w płetwie grzbietowej, a także 7 rzędów łusek policzkowych. W próbie 19 osobników 17 miało 5½ rzędów łusek powyżej linii bocznej, a 2 miały 6½ rzędów. Z pomiarów przeprowadzonych na 11 osobnikach z Chin wynika, że liczba łusek wzdłuż linii bocznej wynosiła od 51 do 53. W porównaniu do A. chinshira, A. schlegelii charakteryzuje się większą liczbą rzędów powyżej linii bocznej (u A. chinshira to 4½ rzędu).
Zagrożenia i ochrona
IUCN klasyfikuje Acanthopagrus schlegelii jako gatunek najmniejszej troski (LC) od 2009 roku. Trend populacji tego gatunku jest stabilny. Główne zagrożenia to nadmierne połowy, zwłaszcza na Tajwanie. Gatunek ten ma duże znaczenie przemysłowe oraz handlowe, a także jest istotny dla rybołówstwa sportowego. Poważnym zagrożeniem dla gatunku jest utrata i degradacja siedlisk spowodowana eutrofizacją, zanieczyszczeniem odpadami stałymi oraz zmianami klimatycznymi. Choć nie ma szczególnych inicjatyw ochronnych, zasięg występowania gatunku pokrywa się z wieloma obszarami chronionymi.