Academia Electronica

Academia Electronica to nieformalny ośrodek akademicki, który funkcjonuje w Second Life od 2007 roku, w AltSpaceVR w latach 2021-2022 oraz w Spatial od 2022 roku. Jest to jednostka naukowo-dydaktyczna, nieposiadająca fizycznej siedziby, założona przez Sideya Myoo (prof. dr hab. Michał Ostrowicki) w 2007 roku przy Instytucie Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2013 roku funkcjonowała również pod nazwą Academia Electronica-Instytut Filozofii UJ, a od 2024 roku jako Academia Electronica – wirtualna część Uniwersytetu Jagiellońskiego (VR UJ). W 2025 roku powstało w niej Centrum Futurologiczne, a także zyskał reprezentację Instytut Przedsiębiorczości Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ.

Jako placówka naukowo-dydaktyczna, Academia Electronica została stworzona w celu prowadzenia badań nad rzeczywistością wirtualną oraz organizowania ogólnodostępnych kursów w ramach e-learningu, wykorzystujących środowisko graficzne 3D. W 2008 roku odbył się tutaj pierwszy oficjalny, ogólnopolski zdalny kurs akademicki pt. Środowisko elektroniczne jako rzeczywistość człowieka. Od 2013 roku organizowane są konferencje naukowe oraz wykłady w ramach cyklów: Od Studentki/a do Profesorki/a oraz Science Beyond Borders – The Global Academia Electronica. W 2012 roku po raz pierwszy w Polsce w Academii odbyła się publiczna obrona rozprawy doktorskiej w sieci, a w 2015 roku zorganizowano egzaminy licencjacki i magisterski. W 2022 roku miało miejsce pierwsze zdalne podejście do egzaminu z wykorzystaniem interfejsów head-mounted display. W latach 2014-2020 w Academii w Second Life działał pierwszy na świecie bot egzaminacyjny, przeprowadzający oficjalne testy w postaci awatara (Biała Sowa).

Akademickie zamierzenia Academia Electronica określane są jako „laboratorium humanistyki”, które dąży do wieloaspektowego opisu środowiska elektronicznego (wirtualnego) jako alternatywnej rzeczywistości w stosunku do świata fizycznego. Prowadzone są tutaj badania nad tożsamością sieciową (avatary), immersją, interaktywnością, teleobecnością, sztuczną inteligencją oraz sztuką nowych mediów.

Przypisy

Bibliografia

M.M. Dąbrowski M.M. (red.), Dydaktyka w środowisku elektronicznym 3D, „e-mentor”, 1 (28), Warszawa: Szkoła Główna Handlowa, 2009, s. 51-55, ISSN 1731-7428.
Michał M. Ostrowicki Michał M., Uniwersytet w Sieci. Od e-learningu do e-akademicyzmu, E.E. Wójtowicz, J.J. Ryczek (red.), „Zeszyty Artystyczne. Edukacja społeczeństwa obywatelskiego – zróżnicowanie kultur edukacji” (21), Poznań: Uniwersytet Artystyczny, Fundacja UAP, 2011, s. 109-120, ISSN 1232-6682.
Przedruk artykułu w J.J. Morbitzer J.J., Człowiek – Media – Edukacja. 22. Ogólnopolskie Sympozjum Naukowe, E.E. Musiał (red.), Kraków: Katedra Technologii i Mediów Edukacyjnych Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, 2012, s. 320-328, ISBN 978-83-7271-736-8.
Andrzej A. Radomski Andrzej A., Wirtualna Akademia jako nowe zjawisko w kulturze współczesnej, „Czasopismo Naukowe Kultura i Historia”, 34/2018 (2), Lublin: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, 2018, s. 13-29, ISSN 1642-9826 [dostęp 2025-04-23].
Dominik D. Undak Dominik D., Człowiek jest 1 a światy 2, „Krakowski Semestralnik Studentów Niepełnosprawnych”, 1/2011, Kraków: Fundacja Studentów i Absolwentów AGH „ACADEMICA”, 2011, s. 40-41, ISSN 1899-4512, nr 6.
Sidey S. Myoo Sidey S., Philosophy in the Web, „The American Philosophical Association – APA Newsletters”, 12 (2), University of Delaware, 2013, s. 21-25, ISSN 2155-9708 [zarchiwizowane z adresu 2017-01-22].
Sidey S. Myoo Sidey S., The Academia Electronica – Vision, Experiment, Future, „Analiza i Egzystencja”, 58 (58/2022), Instytut Filozofii i Kognitywistyki Uniwersytetu Szczecińskiego, 2022, s. 111-124, ISSN 1734-9923 [dostęp 2025-04-23].