Acacia ehrenbergiana Hayne
Acacia ehrenbergiana to gatunek drzewa, a czasami również krzewu liściastego, który należy do rodziny bobowatych (Fabaceae Lindl.). Naturalnie występuje w Afryce Północnej.
Rozmieszczenie geograficzne
Rośnie w naturalnych warunkach w takich krajach jak Mauretania, Maroko, Algieria, Tunezja, Libia oraz Egipt.
Morfologia
Pokrój
Jest to drzewo lub krzew, który osiąga wysokość od 2 do 6 m, choć sporadycznie może dorastać do 7 m. Kora nie jest pokryta proszkiem, a czasami odrywa się od pnia, ukazując zielonkawo-żółte, gładkie drewno.
Gatunki podobne
Wśród podobnych gatunków można wymienić Acacia hockii oraz A. seyal.
Biologia i ekologia
Naturalnym siedliskiem Acacia ehrenbergiana są suche obszary półpustyń z piaszczystym podłożem. Rośnie również na glebach gliniasto-żwirowych oraz kamienistych. Czasami można ją spotkać w dolinach uedów. Siedliska te są dzielone z innymi roślinami, takimi jak parolistowate (Zygophyllaceae) oraz Panicum turgidum.