AC Virtus

Associazione Calcio Virtus (pełna nazwa: Virtus Associazione Calcio 1964) to klub piłkarski z San Marino, którego siedziba znajduje się w Acquaviva. Drużyna uczestniczy w rozgrywkach Campionato Sammarinese.

Historia

Klub został założony w 1964 roku na bazie towarzystwa sportowego Robur, które powstało w drugiej połowie lat 50. XX wieku, przyjmując nazwę SS Virtus. Wśród założycieli klubu byli Umberto Andreini, Raffaele Lividini, Giovanni Maiani oraz Fernando Bindi, który został pierwszym prezesem. Do 1978 roku zespół koncentrował swoje działania na Pucharze San Marino (Coppa Titano), w którym Virtus brał udział we wszystkich edycjach. W latach 1978–1986 klub rywalizował w włoskim systemie ligowym, grając na poziomie Terza Categoria, co stanowi IX kategorię rozgrywkową. W sezonie 1979/80 pod wodzą trenera Bruno Piscaglii zespół zajął 4. miejsce. W sezonie 1985/86 Virtus wziął udział w pierwszej edycji Campionato Sammarinese, kończąc ją na przedostatniej, 16. pozycji, co skutkowało relegacją do Serie A2.

W sezonie 1987/88 SS Virtus, prowadzony przez Bruno Sammaritaniego, zdobył mistrzostwo Serie A2, co umożliwiło mu udział w play-off o tytuł mistrza kraju. W finałowym meczu przegrał z SP Tre Fiori po rzutach karnych. W sezonie 1988/89 zespół odniósł największy sukces w swojej historii, pokonując 4:3 SP Tre Fiori w meczu o Superpuchar San Marino (Trofeo Federale). W latach 1990–1994 Virtus dwukrotnie spadał i awansował do Campionato Sammarinese. W sezonie 1993/94 królem strzelców Serie A2 został Damiano Vannucci, zdobywając 11 goli. W 1996 roku dokonano reorganizacji rozgrywek ligowych, likwidując Serie A2 i łącząc wszystkie drużyny sanmaryńskie w dwie grupy Campionato Sammarinese. Virtus zdobył pierwsze miejsce w swojej grupie w sezonach 1996/97, 1997/98, 2000/01 i 2008/09, a w sezonie 1997/98 tytuł króla strzelców ligi przypadł Davide Vannucci, który zdobył 21 bramek. W sezonie 1999/00 klub osiągnął najlepszy wynik w fazie play-off, docierając do tzw. finału eliminacyjnego, w którym przegrał 0:1 z FC Domagnano. W latach 1997 i 2011 zespół dotarł do finału Pucharu San Marino, przegrywając z SS Murata (0:2) oraz AC Juvenes/Dogana (1:4). W 2015 roku klub zmienił nazwę na Virtus AC 1964 (jednak w obiegu funkcjonuje także nazwa AC Virtus) oraz zmodernizował swój herb.

W kwietniu 2017 roku, działacze oraz piłkarze AC Virtus i SS San Giovanni zostali oskarżeni o manipulację wynikiem meczu pomiędzy tymi drużynami w ramach Pucharu San Marino, który odbył się 15 marca 2017 roku. Śledztwo ujawniło kolejne nieprawidłowości w rozgrywkach innych drużyn z lat 2016–2017, co doprowadziło do wybuchu tzw. afery calcioscommese. FSGC uznała piłkarza SS San Giovanni Alessandro Cuttone, dyrektora sportowego Domenico Giordaniego oraz gracza AC Virtus Armando Aruciego za inicjatorów przestępstwa. Łącznie ukarano 24 osoby, w tym w AC Virtus dyrektora sportowego Filippo Silviego Marchiniego, drugiego trenera Andreę Laniego oraz piłkarzy: Armando Aruciego, Lucę Bonifaziego, Mirko Bucciego (w sekcji futsalu), Mattię Dominiciego, Williama Innocentiego, Massimiliano La Monacę, Lucę Montebelliego, Lucę Nanniego, Andreę Righiego, Alexa Stefanelliego oraz Davide Vagnettiego. Na AC Virtus nałożono także grzywnę w wysokości 5 tys. euro.

Stadion

AC Virtus, podobnie jak inne drużyny Campionato Sammarinese, rozgrywa swoje mecze na różnych boiskach w San Marino, jednak formalnie jest gospodarzem Stadio di Acquaviva, które powstało w 1976 roku. Początkowo obiekt nie miał trybun i mógł pomieścić około 500 osób na okalających go wzniesieniach. W 2018 roku stadion przeszedł gruntowną modernizację, w dużej mierze dzięki funduszom z FIFA i UEFA. Usunięto pierwotne boisko, aby wybudować parking podziemny, na którym powstał nowy kompleks sportowy. W skład tego kompleksu wchodzą pełnowymiarowe boisko oraz boisko treningowe o wymiarach 44 x 35 metrów, oba z nawierzchnią syntetyczną, a także boisko do futsalu. Zmodernizowano również oświetlenie. W październiku 2020 roku oddano do użytku w pełni zadaszoną trybunę na 515 widzów oraz budynek, który zawiera zaplecze dla zawodników, sędziów i dziennikarzy. Stadion jest wykorzystywany do wszelkich spotkań organizowanych przez FSGC oraz przez zespół kobiecy San Marino Academy.

Barwy i herb

Barwy strojów oraz herb klubu są w zielono-czarnych kolorach, wzorowanych na włoskim klubie AC Venezia. W herbie widnieje wizerunek trzech dębów rosnących na trójwzgórzu, co jest nawiązaniem do herbu zamku Acquaviva.

Rozgrywki krajowe

Od momentu założenia w 1964 roku do 1978 roku Virtus brał udział jedynie w rozgrywkach o Puchar San Marino. W latach 1978–1986 rywalizował w włoskim systemie ligowym w Terza Categoria. W sezonie 1985/86 grał równocześnie w lidze włoskiej oraz w nowo utworzonym Campionato Sammarinese. Od sezonu 1986/87 zespół skupił się na występach w lidze sanmaryńskiej. W sezonie 1996/97 zlikwidowano Serie A2, a Campionato Sammarinese podzielono na grupy A i B, w których Virtus rywalizował naprzemiennie, czterokrotnie zdobywając pierwsze miejsce w swojej grupie. Od edycji 2018/19 wprowadzono skróconą fazę zasadniczą, po której następują dwie grupy oraz faza play-off. W sezonie 2019/20 liga została zakończona przedwcześnie z powodu pandemii COVID-19, a Virtus zajmował wtedy 5. miejsce w grupie 1, które utrzymano decyzją FSGC. Od sezonu 2020/21 rozgrywki odbywają się w jednej grupie systemem kołowym, po której następuje faza play-off.

Sukcesy

Campionato Sammarinese