Abzu (Apsu) w religii Sumerów
Termin Abzu (Apsu) ma w religi Sumerów wiele różnych znaczeń:
Odnosi się do oceanu wody słodkiej. W Mezopotamii wierzono, że rzeki, jeziora, strumienie, źródła oraz studnie czerpią wodę z tego podziemnego oceanu. Abzu stanowiło siedzibę boga Enkiego (Ea), jego małżonki Damgalnuny (Damkiny), matki Nammu oraz wielu stworzeń, które były mu podległe. Uważano, że Enki mieszkał w Abzu jeszcze przed stworzeniem ludzi. Poniżej Abzu znajdował się świat podziemny, a w niektórych mitach, aby dotrzeć do tej krainy, należało przekroczyć rzekę, która czasami była utożsamiana z Abzu.
W babilońskim micie o stworzeniu świata, Abzu (Apsu) jest również imieniem ukochanego bogini Tiamat. Po zabiciu Apsu, Ea wznosi na jego ciele swoją siedzibę. Syn Ea, Marduk, był nazywany „pierworodnym synem Apsu”, a świątynia Enkiego w Eridu nosiła nazwę E-abzu, co oznacza „dom Abzu”.
Abzu (apsu) określano także jako zbiornik świętej wody, który znajdował się na dziedzińcu świątyni.
Zobacz też
- E-abzu
- E-engura (Dom słodkich wód)