Abwehrgruppe-103
Abwehrgruppe-103 to jednostka rozpoznawczo-wywiadowcza Abwehry, która działała w czasach II wojny światowej.
Do lipca 1942 roku, grupa ta była częścią Abwehrkommando-101. Jej operacje koncentrowały się na południowym odcinku frontu wschodniego, przede wszystkim na Ukrainie, a następnie na Krymie, w ramach niemieckiej 1 Armii Pancernej dowodzonej przez generała Ewalda von Kleista. W skład niemieckiej kadry oddziału wchodzili m.in. kpt. Karl Hess, mjr. Joachim Albrecht, por. Henze oraz por. Fritsch. Od listopada 1941 roku w obrębie grupy działało tzw. Kommando Lokkert, kierowane przez SS-Sonderführera Foulidisa Zekonię, które zajmowało się szkoleniem i rozpoznaniem.
Na początku 1942 roku, dowództwo grupy zaczęło nawiązywać kontakty z antysowieckimi oddziałami powstańczymi na Kaukazie. W połowie 1942 roku, jednostka brała udział w tworzeniu ochotniczych oddziałów wojskowych w obozach w Mariupolu i Wołnowasze, złożonych z Kozaków dońskich, kubańskich oraz terskich. Część tych pododdziałów została przeznaczona do współpracy z Abwehrgruppe-103. W wrześniu 1942 roku, w Eliście, pod dowództwem grupy, powstał ochotniczy oddział wojskowy z byłych jeńców wojennych Armii Czerwonej, pochodzenia kałmuckiego, na czele którego stanął SS-Sonderführer Otto (Otmar) R. Wierba. Oddział ten prowadził działania rozpoznawcze na stepach kałmuckich, a na jego bazie utworzono Sonderverband dr Doll.
Abwehrgruppe-103 zajmowała się rekrutacją agentów w obozach jenieckich na okupowanej Ukrainie oraz Krymie. Na Donbasie, w Besarabii i północnym Kaukazie, agenci rekrutowali się głównie spośród lokalnych mieszkańców. Po odpowiednim przeszkoleniu, byli oni wykorzystywani na okupowanych terenach ZSRR oraz przerzucani na tyły Armii Czerwonej w celu prowadzenia działań dywersyjno-rozpoznawczych.
Bibliografia
Siergiej G. Czujew, Спецслужбы Третьего Рейха, t. 1, Moskwa 2003