Abutilon indicum H.W.Li
Abutilon indicum H.W.Li to gatunek rośliny należący do rodziny ślazowatych (Malvaceae Juss.). Naturalnie występuje w Azji Południowo-Wschodniej, Australii oraz na wyspach Oceanu Indyjskiego, jednak obecnie rozprzestrzenił się jako chwast w całej strefie klimatu równikowego.
Rozmieszczenie geograficzne
Rośnie naturalnie w Azji Południowo-Wschodniej, obejmując takie kraje jak Indonezja, Malezja, Tajlandia, Hongkong, Chiny, Tajwan oraz Riuki. W Australii można go spotkać w stanie Queensland oraz na Terytorium Północnym, a także na Seszelach i Maskarenach. Współcześnie jest jednak szeroko rozprzestrzeniony jako chwast w strefie o klimacie równikowym. Został wprowadzony między innymi do Indii, Sri Lanki, Filipin, Marianów Północnych (na wyspach Maug Islands, Rota, Saipan, Sarigan i Tinian), w Mikronezji (w stanie Yap), na Fidżi, w Polinezji Francuskiej (na Tahiti, Îles Palliser, Rangiroa oraz Rurutu), na wyspie Guam, Hawajach (na Oʻahu), w japońskim archipelagu Ogasawara, Kiribati (na wyspach Banaba, Kiritimati i Tarawa), Nauru, Palau (na wyspie Sonsorol), a także na amerykańskich wyspach Baker i Jarvis, oraz na Brytyjskim Terytorium Oceanu Indyjskiego (na wyspie Diego Garcia).
Morfologia
Pokrój
To półkrzew o wyprostowanej formie, rozgałęziony, osiągający wysokość od 1,25 do 2 m. Pędy są pokryte aksamitnymi włoskami.
Liście
Liście są naprzemianległe, mają półokrągło jajowaty lub podłużny kształt, osiągające długość od 5 do 12 cm oraz podobną szerokość. Są zielone, gładkie i pokryte miękkimi, jasnymi włoskami. Blaszka liściowa ma grubo ząbkowane brzegi i jest osadzona na długich ogonkach.
Kwiaty
Kwiaty występują pojedynczo w kątach pędów, mają średnicę 2,5 cm i otwierają się wieczorem. Osadzone są na szypułkach o długości 4–7 cm. Płatki mają pomarańczowo-żółty kolor, odwrotnie deltoidalnie jajowaty kształt i mierzą około 1 cm długości lub nieco więcej. Pręciki są pokryte włoskami.
Owoce
Owoce to kuliste torebki o średnicy do 1,5–2 cm, zbudowane z 11–20 promieniście ułożonych owocni. Po dojrzeniu (wyschnięciu) mają brązowy kolor i są owłosione. Zawierają zazwyczaj od 3 do 5 nasion o nerkowatym kształcie, ciemnobrązowym zabarwieniu i jasno owłosionych.
Biologia i ekologia
W Oceanii rośnie na siedliskach przekształconych przez człowieka, na niskich wysokościach. Na wyspie Guam można go spotkać wokół budynków oraz na wysypiskach. W Indiach często występuje jako chwast na nieużytkach, na wysokości do 1200 m n.p.m. Na Filipinach rośnie w zaroślach oraz na nieużytkach, zarówno w miastach, jak i ich przedmieściach, w obszarach nizinnych oraz wyżynnych.
Zmienność
W obrębie tego gatunku, oprócz podgatunku nominatywnego, wyróżniono jeden podgatunek:
Abutilon indicum subsp. albescens (Miq.) Borss.Waalk.
Dodatkowo w obrębie tego gatunku wyróżniono dwie odmiany:
- Abutilon indicum var. australiense Hochr. ex J.Britten – występuje endemicznie na wyspie Reunion
- Abutilon indicum var. guineense (Schumach.) K.M.Feng
Zastosowanie
Gatunek Abutilon indicum w Indiach jest wykorzystywany w medycynie niekonwencjonalnej, w szczególności w Ajurwedzie. Z tego powodu jest uprawiany w wielu częściach Indii oraz w krajach sąsiednich. Olej z korzeni stosuje się jako środek leczniczy na różne schorzenia. Cała roślina ma właściwości lecznicze; ekstrakt w postaci wywaru lub proszku wykazuje działanie moczopędne, przeciwzapalne, ściągające, przeczyszczające, przeciwbólowe oraz wykrztuśne. Jest często używany w leczeniu obrzęków stawów oraz w celu złagodzenia bólu.