Abuchadży Idrisow

Abuchadży Idrisow (ros. Абухаджи́ Идри́сов, urodzony 17 maja 1918 w Bierdykiel, w Republice Górskiej, zmarł 22 października 1983 tamże) był radzieckim snajperem, starszym sierżantem oraz Bohaterem Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys

Idrisow pochodził z czeczeńskiej rodziny chłopskiej. Ukończył szkołę podstawową, a następnie pracował w kołchozie. W październiku 1939 roku został powołany do Armii Czerwonej, gdzie służył jako żołnierz w oddziale karabinów maszynowych 125 Dywizji Piechoty. Po niemieckim ataku na ZSRR został wysłany na front. W lipcu 1941 roku, wraz z dywizją, brał udział w walkach na linii Psków-Wielkie Łuki, pomiędzy jeziorami Ilmen i Seliger, a później w innych bitwach Frontu Północno-Zachodniego. Został snajperem w 1232 pułku piechoty 370 Dywizji Piechoty 3 Armii Uderzeniowej 2 Frontu Nadbałtyckiego. Do kwietnia 1943 roku zestrzelił 309, a do marca 1944 roku łącznie 349 żołnierzy i oficerów wroga. W kwietniu 1944 roku odniósł rany. Po wyjściu ze szpitala w Niżnym Nowogrodzie osiedlił się w Ałmaty oraz w obwodzie tałdykurgańskim, gdzie pracował w gospodarstwie rolnym i hodował owce. W 1957 roku wrócił do Czeczenii, a w 1962 roku został członkiem KPZR. Jego imieniem nazwano ulicę w Groznym.