Abu Jakub Jusuf
Abu Jakub Jusuf (arab. أبو يعقوب يوسف بن عبد المؤمن = Abū Yaʿqūb Yūsuf ibn ʿAbd al-Mūʿmin, ur. 1135, zm. 1184 pod Évorą), znany również jako Jusuf I, był kalifem Maroka z dynastii Almohadów oraz synem kalifa Abd al-Mumina.
Życiorys
Rozpoczął swoje rządy w 1163 roku. W 1170 roku przeprowadził inwazję na Półwysep Iberyjski, zdobywając Andaluzję i niszcząc Walencję oraz Katalonię. W 1171 roku osiedlił się w Sewilli, ustanawiając ją stolicą swojego imperium. W tym czasie zlecił budowę mostów oraz nabrzeża na rzece Gwadalkiwir. Jego zasługą jest także budowa akweduktu, dwóch twierdz, projektu meczetu, mostu Barcas oraz Patio del Yeso w Alcázarze (fortecy), a także pałaców Buhaira i odbudowa los Caños de Carmona. Dodatkowo wzmocnił mury miejskie oraz odbudował fortecę w Alcalá de Guadaíra.
W 1184 roku został pokonany przez Ferdynanda II z Leonu w bitwie pod Santarém w Portugalii, która miała miejsce 30 lipca. Niedługo po tej bitwie zmarł w pobliżu Évory z powodu odniesionych ran.
Literatura
- Ulrich Haarmann: Geschichte der Arabischen Welt. Herausgegeben von Heinz Halm. 4. überarbeitete und erweiterte Auflage. C. H. Beck, München 2001, ISBN 3-406-47486-1, (Beck’s historische Bibliothek).
- Stephan Ronart, Nandy Ronart: Lexikon der Arabischen Welt. Ein historisch-politisches Nachschlagewerk. Artemis Verlag, Zürich u. a. 1972, ISBN 3-7608-0138-2.