Abu Bakr ibn Umar (zm. 1087; arabski: أبو بكر بن عمر) był przywódcą Almorawidów.
Życiorys
Abu Bakr ibn Umar był bratem Jahji ibn Umara, lidera berberskiego plemienia Lamtuna, które wchodziło w skład konfederacji Sanhadża na zachodniej Saharze. W 1046 roku, wspólnie z bratem, przyłączył się do religijnego lidera Abdullaha ibn Jasina, który głosił swoje nauki wśród Berberów. W trakcie buntu plemienia Dżudala, który doprowadził do czasowego wypędzenia Abdullaha ibn Jasina oraz jego zwolenników, Abdullah mianował Jahję ibn Umara przywódcą nowo utworzonego przymierza Almorawidów. Jahja zginął w starciu z plemieniem Dżudala w 1056 roku, a Abu Bakr ibn Umar został przez Abdullaha ibn Jasina wyznaczony na nowego lidera Almorawidów. Po objęciu władzy, Abu Bakr stłumił powstanie plemienia Maghrawa w Sidżilmasie i osiedlił się w mieście Aghmat.
Abu Bakr poślubił Zajnab an-Nafzawijję, wdowę po przywódcy Aghmatu, co pozwoliło mu zwiększyć swoje wpływy wśród plemion Atlasu. Po śmierci Abdullaha ibn Jasina w 1059 roku, Abu Bakr stał się zarówno świeckim, jak i religijnym przywódcą Almorawidów. Jako centrum dla swojego ruchu religijnego, Abu Bakr założył miasto Marrakesz 7 maja 1070 roku (choć istnieją również legendy, które przypisują jego założenie Jusufowi ibn Taszfinowi w 1060 roku, obecnie uznawane są one za mity). Gdy na Saharze wybuchło nowe powstanie, Abu Bakr wyznaczył swojego bratanka Jusufa ibn Taszfina na swojego zastępcę i sam wyruszył do walki. Jusuf wykorzystał jednak nieobecność stryja do wzmocnienia swojej władzy. Po powrocie Abu Bakra do Maroka, praktycznie stracił kontrolę. Zrezygnował z walki z bratankiem i wycofał się ponownie na Saharę, jednak Jusuf ibn Taszfin wciąż formalnie uznawał Abu Bakra za przywódcę Almorawidów.
Abu Bakr kontynuował walkę z pogańskimi plemionami zachodniej Sahary oraz Sudanu aż do swojej śmierci w 1087 roku. Jego największym osiągnięciem były kampanie w Imperium Ghany, gdzie osadził na tronie islamskich przywódców, co zapoczątkowało proces islamizacji plemion nad brzegami Nigru.
Bibliografia
Ulrich Haarmann: Geschichte der Arabischen Welt. C.H. Beck München, 2001 ISBN 3-406-38113-8
Stephan und Nandy Ronart: Lexikon der Arabischen Welt. Artemis Verlag, 1972 ISBN 3-7608-0138-2