Abu Abdullah Muhammad II
Abu Abdullah Muhammad II (arab. أبو عبد الله محمد المتوكل المسلوخ = Abū ʾAbd Allah Muḥammad al-Mutawwakil al-Maslūẖ, zmarł 4 sierpnia 1578 w pobliżu Al-Kasr al-Kabir) był sułtanem Maroka z dynastii Sadytów i synem sułtana Abdullaha al-Ghaliba.
Życiorys
Abu Abdullah Muhammad II objął władzę po zgonie swojego ojca w 1574 roku. Wkrótce napotkał jednak opór ze strony swojego stryja, Abu Marwana Abd al-Malika, który wcześniej został wypędzony. Z pomocą Osmanów, Abd al-Malik zaatakował Maroko od strony Algierii. W wyniku konfliktu w 1576 roku, Abu Abdullah stracił tron, jednak udało mu się uciec do Hiszpanii. Nie znajdując tam oczekiwanego wsparcia, skierował się do Portugalii, gdzie przekonał króla Sebastiana do przeprowadzenia kampanii przeciw Maroko. W rezultacie, w 1578 roku miała miejsce bitwa pod Al-Kasr al-Kabir, znana również jako Bitwa Trzech Królów, w której zginęli wszyscy trzej władcy – Sebastian, Abu Abdullah oraz Abd al-Malik (pierwsi dwaj utonęli w trakcie bitwy, a trzeci zmarł z powodu choroby). Po tych wydarzeniach tron w Maroku objął Ahmad I al-Mansur, będący stryjem Abu Abdullaha.
Bibliografia
- Ulrich Haarmann: Geschichte der Arabischen Welt. C.H. Beck München, 2001, ISBN 3-406-38113-8
- Stephan und Nandy Ronart: Lexikon der Arabischen Welt. Artemis Verlag Düsseldorf, 1972, ISBN 3-7608-0138-2