Absorpcja technologii
Absorpcja technologii to proces, który obejmuje rozpoznawanie, przyjmowanie, zaakceptowanie, wprowadzanie oraz szerzenie danej technologii w organizacji, przy uwzględnieniu kontekstu strategicznego, organizacyjnego, technicznego i środowiskowego.
Stopień absorpcji technologii jest determinowany przez czynniki zarówno zewnętrzne (egzogeniczne), jak i wewnętrzne (endogeniczne).
Do pierwszej grupy czynników należą m.in.:
- uwarunkowania prawne – w sektorach o wysokiej regulacji (takich jak bankowość czy ubezpieczenia) absorpcja innowacyjnych technologii może przebiegać inaczej niż w branżach takich jak e-commerce czy media elektroniczne;
- ekonomiczno-społeczne – dostępność lub brak osób w wieku produkcyjnym wpływa na zainteresowanie absorpcją określonych technologii (np. związanych z automatyzacją i robotyzacją procesów biznesowych); podobnie jest z kosztami pracy oraz poziomem wynagrodzeń;
- dojrzałość technologii – wyższa dojrzałość technologii (przykładowo, stabilność działania rozwiązań opartych na jej zastosowaniu) pozytywnie wpływa na poziom jej absorpcji.
Wśród czynników wewnętrznych można wskazać na:
- strukturę wiekową pracowników organizacji (ogólnie rzecz biorąc, młodsi pracownicy są zazwyczaj bardziej otwarci na innowacyjne technologie);
- otwartą kulturę współpracy – im bardziej jest ona rozwinięta w danej organizacji, tym wyższy może być poziom absorpcji technologii;
- świadomość technologiczna pracowników (zwłaszcza decydentów) – im wyższa, tym większy może być poziom absorpcji.
W dzisiejszym świecie, zdolność do absorpcji technologii staje się kluczowym elementem w konkurencji, dlatego nie powinna być traktowana jako jednorazowe zdarzenie.
== Przypisy ==