Absolutum dominium
Absolutum dominium (łac. „nieograniczona władza”) to termin stosowany w Polsce w okresie XVI-XVIII wieku, w którym szlachta wyrażała swoje niezadowolenie z dążeń królów do umocnienia władzy monarszej. Obawy polskiej szlachty dotyczyły przede wszystkim królewskiej dynastii Wazów, której przedstawiciele mogli dążyć do wprowadzenia rządów, w ramach których władca miałby w swoich rękach pełnię nieograniczonej władzy. W rzeczywistości, celem szlachty było, aby pełnia władzy w królestwie pozostała w rękach oligarchii magnackiej oraz ich szlacheckiej klienteli.
Bibliografia
Marcin Kamler [red.]: PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9