Absolutna i relacyjna identyczność
Identyczność absolutna to pojęcie, które spełnia prawo Leibnitza, znane jako zasada identyczności przedmiotów nierozróżnialnych. Natomiast identyczność relacyjna nie podlega tej zasadzie. Rozróżnienie między tymi dwoma typami identyczności pojawiło się w wyniku dyskusji związanej z artykułem Petera Geacha zatytułowanym „Identity”, opublikowanym w „Review of Metaphysics” w 1967 roku.
Zgodnie z zasadą identyczności przedmiotów nierozróżnialnych, identyczne są te obiekty, które mają dokładnie te same właściwości. Taka forma identyczności, określana jako identyczność absolutna, stanowi typ relacji równoważnościowej. Warto jednak zauważyć, że istnieją także relacje równoważnościowe, które nie spełniają prawa Leibnitza.
Można wręcz stwierdzić, że zasady identyczności przedmiotów nierozróżnialnych nie są spełniane przez żadną relację równoważnościową. To identyczność absolutna okazuje się być bardziej kontrowersyjna i trudniejsza do precyzyjnego zdefiniowania. Problemem są również relacje równoważnościowe z terminami rodzajowymi, takie jak „x jest tym samym A, co y”, gdzie A to termin rodzajowy. Zgodnie z poglądami Geacha, identyczność absolutna nie może być w ogóle wyrażona, natomiast relacje równoważnościowe z terminami rodzajowymi, mimo teoretycznych trudności, odzwierciedlają identyczność relacyjną, a nie identyczność absolutną.
Zobacz też
Absolutne i relacyjne pojęcia modalne
Bibliografia
Bob Hale, Crispin Wright (red.), A Companion to the Philosophy of Language, Blackwell Publishers, Oxford 1997
Linki zewnętrzne
Harry H. Deutsch, Paweł P. Garbacz, Relative Identity, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 17 sierpnia 2018, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-08-18] (ang.). (Tożsamość względna)