Absalomie, Absalomie…
„Absalomie, Absalomie…” (ang. Absalom, Absalom!) to powieść autorstwa amerykańskiego pisarza Willliama Faulknera, laureata Nobla w dziedzinie literatury z 1949 roku. Dzieło miało swoją premierę w języku angielskim w 1936 roku, dzięki wydawnictwu Random House. W Polsce książka została wydana po raz pierwszy w przekładzie Zofii Kierszys w 1959 roku przez Państwowy Instytut Wydawniczy w Warszawie, w ramach serii „Powieści XX Wieku”.
Powieść, wraz z innymi dwoma dziełami Faulknera – „Sartoris” i „Wściekłość i wrzask” – przedstawia obraz klęski społeczeństwa południowych stanów USA po przegranej przez Skonfederowane Stany Ameryki podczas Wojny secesyjnej.
Faulkner w swoim utworze ukazuje Południe USA na przestrzeni około 50 lat. W tym celu stosuje charakterystyczne dla siebie środki wyrazu, takie jak technika „strumienia świadomości”, długie zdania, częste zmiany narratora, którzy w rozmowach starają się fragmentarycznie odtworzyć wydarzenia, a także zaburzona chronologia. Autor wzbogaca tekst o biblijną symbolikę, co nadaje mu głębszy kontekst. Faulkner w pewnym stopniu idealizuje przeszłość, jednocześnie podkreślając, że gospodarka Południa opierała się na zbrodniczym systemie niewolnictwa, które miało wpływ nie tylko na psychikę byłych niewolników, ale także na mentalność ich potomków. Narracja prowadzona jest z perspektywy młodego Quentina Compsona, który jest także narratorem w „Wściekłości i wrzask”. Quentin, wnuk przyjaciela Thomasa Sutpena, odkrywa kolejne fakty z życia Sutpena oraz pozostałych członków rodziny, rekonstruując wydarzenia prowadzące do zagłady jego rodu, które są związane z nieuchronnym fatum, mającym korzenie w przeszłości i wpływającym na postępowanie bohaterów.
Tytuł
Tytuł powieści odnosi się do biblijnej postaci Absaloma, który zbuntował się przeciwko swojemu ojcu, królowi Izraela Dawidowi.
Opis fabuły
Akcja „Absalomie, Absalomie…” toczy się – podobnie jak w wielu innych utworach Faulknera – w fikcyjnym hrabstwie Yoknapatawpha w stanie Missisipi. Głównym bohaterem powieści jest Thomas Sutpen, właściciel plantacji zwanej Setką Sutpena. Sutpen, biały awanturnik pochodzenia szkockiego, z podejrzaną przeszłością, przybył do Yoknapatawpha w 1833 roku. Dzięki korzystnemu zakupowi indiańskiej ziemi oraz pracy czarnoskórych niewolników osiągnął znaczny majątek. Ożenił się z córką szanowanego obywatela miasteczka, z którą doczekał się dwójki dzieci: Henry’ego w 1839 roku i Judith w 1841 roku. Jednak plany Sutpena dotyczące rozkwitu jego rodu zostają zniweczone przez serię nieszczęśliwych zdarzeń, mających swoje źródło w jego własnym postępowaniu. Kulminacyjnym punktem tych wydarzeń jest zabójstwo narzeczonego Judith, Charlesa Bona, przez jego przyjaciela Henry’ego, tuż po zakończeniu wojny secesyjnej.
Zobacz też
100 najlepszych książek Norweskiego Klubu Książki
Bibliografia
Epoki literackie. T. 9: Dwudziestolecie międzywojenne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 5. ISBN 978-83-01-15509-4.
Linki zewnętrzne
Okładka pierwszego wydania. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-21)].
John B. Padgett: “Absalom, Absalom!: Commentary.”. William Faulkner on the Web, 2018-07-12. [dostęp 2018-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-02)]. (ang.).
John B. Padgett: “Absalom, Absalom!: Resources.”. William Faulkner on the Web, 2006-08-17. [dostęp 2018-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-26)]. (ang.).