Abri de Cap Blanc
Abri de Cap Blanc [kap blã] to schronisko skalne, które znajduje się w południowo-zachodniej Francji, w departamencie Dordogne, w pobliżu miejscowości Marquay. Jest to istotne stanowisko archeologiczne. Od 28 listopada 1910 roku ma status monument historique w kategorii classé, co oznacza, że jest to zabytek o znaczeniu krajowym.
Pierwsze odkrycia na tym stanowisku miały miejsce w 1908 roku, kiedy to Raymond Peyrille zidentyfikował jego znaczenie. W wrześniu 1909 roku rozpoczęły się zorganizowane prace wykopaliskowe, a ich wyniki zostały opublikowane przez Henri Breuila w 1911 roku. Odkryto dwa poziomy stratygraficzne, które są związane ze środkową fazą kultury magdaleńskiej, datowane na około 15 tysięcy lat. Zawierają one wyroby z krzemienia i kości, w tym płytki zdobione rytami. W trakcie wykopalisk odnaleziono również grób, w którym znajdowały się szczątki kobiety w wieku 25-35 lat, ułożone w pozycji skurczonej. W 1926 roku te szczątki zostały sprzedane do Muzeum Historii Naturalnej w Chicago.
Na jednej ze ścian schroniska znajduje się realistyczny relief o długości kilkunastu metrów, który przedstawia konie oraz żubry.
Przypisy
