Abramów
Abramów to wieś zlokalizowana w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Goraj.
Do roku 1870 istniała gmina Abramów. W okresie od 1975 do 1998 roku miejscowość ta była częścią województwa zamojskiego.
Wieś pełni funkcję sołectwa w gminie Goraj. Zgodnie z danymi Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku, Abramów miał 144 mieszkańców, co czyniło go jedenastą co do wielkości miejscowością w gminie.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego z tej miejscowości przynależą do parafii św. Kazimierza Królewicza w Radzięcinie.
Położenie
Abramów oraz sąsiednia Wólka Abramowska znajdują się w południowej części gminy Goraj, blisko granicy z gminą Frampol, na wzgórzach nad rzeką Ładą.
Historia
Wieś została założona w drugiej połowie XVI wieku i swoją nazwę zawdzięcza Abramowi Gorajskiemu. Pozostawała w rękach rodziny Gorajskich herbu Korczak do 1665 roku, kiedy to po bezpotomnej śmierci Teodora Gorajskiego, w wyniku podziału majątku, Abramów przeszedł w ręce Bogumiły z Gorajskich Potockiej, żony starosty jabłonowskiego Krzysztofa Potockiego herbu Srebrna Pilawa (syna Jana Teodoryka Potockiego). Po śmierci Krzysztofa Potockiego w 1683 roku, Bogumiła poślubiła hrabiego Jana Ludwika Butlera (zm. 1710). Po jej śmierci, Abramów trafił do bratanka Jana Ludwika Butlera, Marka Antoniego hr. Butlera, który był starostą witagolskim i ożenił się z Franciszką z domu Szczuka, fundatorką kościoła w Mariampolu. W 1773 roku dokonano kolejnego podziału majątku, w wyniku którego Abramów, wraz z miejscowościami takimi jak Wólka Abramowska, Teodorówka, Jędrzejówka, Hosznia Abram i Majdan Abramowski, przeszedł w ręce szambelana królewskiego Krzysztofa Niemirowicza-Szczytta (zm. 1790) herbu Jastrzębiec, męża Józefy z hr. Buttlerów (ur. ok. 1749 – zm. po 1802), córki Józefa Buttlera i Teresy z Urbańskich. 25 stycznia 1802 roku, wdowa po Krzysztofie Niemirowiczu-Szczytcie, starościna witagolska Józefa Niemirowiczowa-Szczyttowa z hr. Buttlerów, sprzedała Abramów szambelanowi byłego dworu polskiego Pawłowi Stryjeńskiemu. Kolejnym właścicielem wsi został jego syn, Zygmunt Stryjeński. W latach 60. XIX wieku Abramów był w rękach Rusockiego, a w drugiej połowie XIX wieku folwark abramowski nabył Teofil Gierlicz.
Miejscowość została wymieniona w Tabelli miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 roku, gdzie należała do parafii w Radzięcinie i liczyła 9 domów oraz 83 mieszkańców. W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego z 1880 roku opisano Abramów oraz Abramowską Wolę w jednym haśle; wieś miała wtedy gorzelnię oraz „obszerny ogród i sad”. Najbliższa stacja pocztowa znajdowała się we Frampolu. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku podaje osobno dane dla Wólki Abramowskiej oraz wsi i folwarku Abramów. Folwark liczył wówczas 5 domów i 107 mieszkańców, podczas gdy wieś Abramów miała 8 domów i 58 mieszkańców.
Demografia
Poniższa tabela przedstawia liczebność ludności w oparciu o dane GUS (spisy powszechne oraz rejestr PESEL):