Abram Wielikoriecki

Abram Nikołajewicz Wielikoriecki

Abram Nikołajewicz Wielikoriecki (ur. 7 maja 1892 w miejscowości Nowinskoje k. Nowego Niekouzu w guberni jarosławskiej, zm. 4 maja 1979 w Moskwie) był rosyjskim lekarzem chirurgiem, onkologiem, doktorem habilitowanym nauk medycznych (1939), profesorem (1940), autorem podręczników medycznych oraz weteranem wojennym. Ukończył Uniwersytet Medyczny im. I.M. Sieczenowa. Za swoje osiągnięcia w dziedzinie medycyny w Rosji otrzymał Order Lenina oraz Order Czerwonego Sztandaru Pracy.

Życiorys

W 1916 roku ukończył studia na Uniwersytecie Medycznym im. I.M. Sieczenowa. Podczas I wojny światowej pracował w Twerze jako lekarz pułkowy. W 1917 roku był związany z wydziałem anatomii topograficznej i chirurgii operacyjnej w moskiewskiej Wyższej Szkole Żeńskiej. W czasie wojny domowej uczestniczył w obronie Carycyna, gdzie awansował na starszego lekarza Brygady Artylerii. W latach 1920–1922 kierował oddziałem chirurgii w szpitalu w Carycynie. Następnie, w latach 1922–1924, pracował jako asystent naukowy w Instytucie Kształcenia Zaawansowanego Lekarzy, który był częścią moskiewskiego szpitala przy Cerkwi Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”. Do 1924 roku był starszym pracownikiem naukowym w Moskiewskim Instytucie Naukowym oraz szefem studiów medycznych na Uniwersytecie Medycznym w Riazaniu (pierwotnie 3 i 4 Moskiewski Instytut Naukowy, przeniesione do Riazania w latach 50. XX wieku).

W latach 1927–1941 pełnił funkcję docenta (doktora habilitowanego) w Katedrze Chirurgii Moskiewskiego Instytutu Medycznego i w tym czasie był zastępcą dyrektora naukowego. W latach 1927–1940 był dziekanem tej jednostki naukowej. W latach 1941–1943, w związku z działaniami wojennymi, instytut został ewakuowany, a Wielikoriecki pełnił funkcję szefa wydziału chirurgii ogólnej. Po powrocie z ewakuacji, w latach 1943-1951, był profesorem Katedry Chirurgii Moskiewskiego Instytutu Medycznego oraz dziekanem nowo utworzonego Moskiewskiego Instytutu Medycznego przy Ministerstwie Zdrowia RFSRR.

W latach 1951-1961 zajmował stanowisko szefa Kliniki Chirurgii Ogólnej w Pierwszym Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym im. I.M. Sieczenowa. Od 1962 roku pracował jako konsultant naukowy w Ministerstwie Kontroli Zdrowia RFSRR.

Dorobek naukowy

W swojej karierze zawodowej Abram Nikołajewicz Wielikoriecki koncentrował się na diagnostyce i leczeniu nowotworów złośliwych żołądka, przełyku, wątroby oraz trzustki. Interesowały go również urazy rolne, terapie złamań oraz przewlekłe nieswoiste choroby płuc, a także zapobieganie powikłaniom pooperacyjnym oraz diagnozowanie i leczenie stanów krytycznych. Wprowadził nowe techniki operacyjne w leczeniu złamań kręgosłupa i barku oraz opracował oryginalną metodę usuwania dużych fragmentów wątroby. Pod jego kierownictwem przeprowadzono pierwsze w Rosji badania dotyczące chirurgii trzustki i chirurgicznego leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, stosując technikę pankreatoduodenektomii. Zajmował się również badaniami nad zapobieganiem hipoproteinemii u pacjentów chirurgicznych oraz chorobą zakrzepowo-zatorową w okresie pooperacyjnym.

Był autorem podręczników dla szkół medycznych oraz lekarzy, a także redaktorem naczelnym pisma Asystent medyczny i położna.