Abram Besicovitch

Abram Samoilovitch Besicovitch

Abram Samoilovitch Besicovitch (ros. Абрам Самойлович Безикович, trans. Abram Samojłowicz Biezikowicz; urodził się 24 stycznia 1891 roku w Berdiańsku, zmarł 2 listopada 1970 roku w Cambridge) był brytyjskim matematykiem o rosyjskich korzeniach. W 1952 roku został laureatem Medalu Sylvestera.

Jego główne zainteresowania koncentrowały się na metodach kombinatorycznych w analizie, w tym na problemie Kakeyi oraz wymiarze Hausdorffa-Besicovitcha. Jego badania stanowią fundamenty w obszarze geometrycznej teorii miary, która została spopularyzowana przez Benoît Mandelbrota i innych jako geometria fraktalna. Osiągnięcia Besicovitcha w tej dziedzinie zostały szczegółowo opisane przez Kennetha Falconera w publikacji The geometry of fractal sets. Jego nazwisko jest związane z twierdzeniem Besicovitcha o pokryciu oraz twierdzeniem Lebesgue’a-Besicovitcha o różniczkowaniu.

Życiorys

Abram Besicovitch urodził się w Berdiańsku, w obwodzie zaporoskim (dzisiejsza Ukraina), w rodzinie karaimskiej, jako syn Samuiła Biezikowicza i Ewy z d. Sauskan.

Studiował pod okiem Andrieja Markowa na uniwersytecie w Petersburgu, gdzie ukończył naukę w 1912 roku. Jego początkowe badania dotyczyły teorii prawdopodobieństwa. W 1916 roku nawrócił się na prawosławie i dołączył do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, a także ożenił się z Walentiną Wietaliewną. W następnym roku otrzymał tytuł profesora na uniwersytecie w Permie, a w 1920 roku wrócił do Sankt Petersburga.

W 1924 roku wyjechał do Kopenhagi na stypendium Rockefellera. Spotkał się również z Godfreym Hardym w Oksfordzie, co umożliwiło mu zdobycie pracy na uniwersytecie w Liverpoolu w 1926 roku. Rok później przeniósł się na Uniwersytet Cambridge, gdzie pozostał aż do swojej śmierci. Od 1950 roku był następcą Johna Littlewooda, obejmując Rouse Ball Chair na Uniwersytecie Cambridge. Na emeryturę przeszedł w 1958 roku, a zmarł w Cambridge w 1970 roku.