Abraham z Efezu

Abraham z Efezu to teolog, mnich oraz arcybiskup Efezu w Jonii, który żył w VI wieku (po 542 lub 553). Uznawany jest za ojca Kościoła oraz autora wielu znaczących rozpraw. Jest również świętym Kościoła katolickiego.

Znaczenie kazań

Najbardziej znany jest z dwóch homilii: Spotkanie oraz Zwiastowanie Pańskie. Jego homilia, która prawdopodobnie została wygłoszona w Konstantynopolu między 530 a 550 rokiem, uważa się za najstarsze znane świadectwo obchodów Zwiastowania Pańskiego na Wschodzie. Święto to zostało potwierdzone w VI wieku w Konstantynopolu, a także pod koniec VI wieku w Antiochii. W Jerozolimie obchodzono je w I połowie VII wieku. Z kolei na Zachodzie, potwierdzenie obchodów w Rzymie i Hiszpanii datuje się na VII wiek.

Twórczość klasztorna

W połowie VI wieku Abraham założył klasztor Abrahamittenes w Golden Gate (Złota Brama) w Konstantynopolu, a także bizantyński klasztor w pobliżu Jerozolimy. Mnichów z tych opactw nazywano Abrahamitami.

Wspomnienie liturgiczne

Jego liturgiczne wspomnienie obchodzone jest 28 października. Kościół wspomina także Abrahamickich mnichów, męczenników z Konstantynopola, 8 lipca.