Abraham Weinbaum (urodzony w 1890 roku w Kamieńcu Podolskim, zmarły w 1943 roku w Sobiborze) był polskim malarzem o żydowskim pochodzeniu.
Wychował się w rodzinie przemysłowca tekstylnego, a w dzieciństwie rodzina przeprowadziła się do Łodzi. Po ukończeniu szkoły średniej wyjechał do Odessy, gdzie podjął studia nad malarstwem. Nie odnajdując się w tym mieście, postanowił osiedlić się w bardziej artystycznym otoczeniu, wybierając Kraków. Tam kontynuował naukę w Akademii Sztuk Pięknych pod okiem Józefa Pankiewicza. W Krakowie nawiązał kontakty z żydowskimi organizacjami lewicowymi oraz zaprzyjaźnił się z malarzem Józefem Leskim. Zachęcony przez Pankiewicza, po zakończeniu studiów w 1910 roku, udał się do Paryża, aby zapoznać się z twórczością wybitnych artystów. Angażował się w życie artystyczne, a jego prace były wystawiane w tamtejszych salonach, jak również w Belgii. Często odwiedzał Łódź, gdzie mieszkała jego rodzina. W Paryżu ożenił się i z tego związku miał córkę. W 1940 roku przeniósł się z rodziną do Marsylii, a 22 stycznia 1943 został aresztowany i uwięziony najpierw w Compiègne, a następnie w Drancy. 23 marca 1943 trafił do konwoju nr 52 i został przetransportowany do Sobiboru, gdzie stracił życie.
Przypisy
Linki zewnętrzne