Abraham van Diepenbeeck
Abraham van Diepenbeeck (ochrz. 9 maja 1596 w ’s-Hertogenbosch, zm. we wrześniu 1675 w Antwerpii) był flamandzkim malarzem, rysownikiem, grafikiem oraz witrażystą z okresu baroku. Był uczniem i współpracownikiem Rubensa.
Urodził się jako syn szklarza. W 1623 roku przybył do Antwerpii, gdzie rozpoczął naukę jako uczeń i asystent Petera Paula Rubensa. W 1638 roku został przyjęty do gildii św. Łukasza. Przez pewien czas mieszkał w Anglii.
Tworzył obrazy o tematyce religijnej, historycznej oraz portrety. Pracował dla klasztorów, kościołów oraz królewskich patronów, a także projektował gobeliny. W kościele dominikanów w Antwerpii zrealizował sceny przedstawiające życie świętego Pawła. Działał jako ilustrator w wydawnictwie Christophe’a Plantina i naśladował style Rubensa oraz van Dycka.
Wybrane dzieła
- Chrystus na krzyżu adorowany przez ośmiu świętych zakonu Dominikanów – 68 x 48 cm, Luwr, Paryż
- Ostatnia komunia św. Franciszka – 104 x 74,5 cm, Fitzwilliam Museum, Cambridge
- Św. Cecylia – 121,6 x 103,5 cm, Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork
- Św. Franciszek adorujący Najświętszy Sakrament – 171 x 136 cm, Królewskie Muzea Sztuk Pięknych, Bruksela
Bibliografia
Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba, Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-221-0686-6