Abraham Hendrikszoon van Beyeren, znany również jako Beijeren (urodzony w 1620 lub 1621 w Hadze, zmarł w marcu 1690 w Overschie, niedaleko Rotterdamu) był holenderskim malarzem z epoki baroku, uważanym za jednego z najwybitniejszych artystów specjalizujących się w martwej naturze.
Życiorys
Urodził się w Hadze jako syn Hendrika Gilliszoona van Beijeren. W kwietniu 1639, w Lejdzie, zawarł związek małżeński z Emerentią Staecke. Jego drugą żoną była Anna van den Queborn, którą poślubił w lutym 1647 w Hadze.
W 1640 roku przystąpił do cechu malarzy w Hadze. W 1656 roku był jednym z założycieli Confrerie Pictura. Jego kariera artystyczna obejmowała różne miasta: od 1657 do 1963 roku pracował w Delfcie, w latach 1663-1669 w Hadze, od 1669 do 1674 w Amsterdamie, następnie przez rok w Alkmaarze, w latach 1675-1677 w Goudzie, a od 1677 aż do swojej śmierci w Overschie.
W 1636 roku rozpoczął naukę pod okiem Tymana Crachta. Na jego twórczość znaczący wpływ mieli tacy artyści jak Jan van Goyen (wczesne pejzaże morskie), jego szwagier Pieter de Putter (wczesne martwe natury z rybami), Jan Davidszoon de Heem (martwe natury vanitas) oraz flamandzcy malarze: Frans Snyders i Alexander Adriaenssen, którego martwe natury z rybami często mylono z pracami Beyerena.
Twórczość
Początkowo koncentrował się na martwych naturach z rybami, jednak około połowy XVII wieku zaczął tworzyć obrazy przedstawiające wystawne stoły bankietowe, na których znajdowały się srebrne i złote naczynia, weneckie szkło, wyborne owoce oraz luksusowe obrusy wykonane z adamaszku, satyny i aksamitu. Jego prace w tej dziedzinie były tak znakomite, że jedynym rywalem w tej specjalizacji pozostawał Willem Kalf, co dawało mu sposobność do zaprezentowania swoich umiejętności w ukazywaniu gry świateł na malowanych przedmiotach oraz bogactwa formy i kolorów w pełnych przepychu kompozycjach.
Wybrane dzieła
- Martwa natura (ok. 1655) – Amsterdam, Rijksmuseum
- Martwa natura – Antwerpia, Koninklijk Museum voor Schone Kunsten
- Martwa natura bankietowa – Haga, Mauritshuis
- Martwa natura z bukietem kwiatów – Haga, Mauritshuis
- Martwa natura z homarem (1653) – Monachium, Stara Pinakoteka
- Martwa natura z owocami i wytwornymi naczyniami – Berlin, Gemäldegalerie
- Martwa natura z Pronkbekerem – Galeria Malarstwa i Rzeźby Muzeum Narodowego w Poznaniu
- Martwa natura z rybami – Drezno, Gemaeldegalerie
- Martwa natura z rybami – Haga, Mauritshuis
- Martwa natura z wielkim dzbanem – Zurych, Kunsthaus
- Martwa natura z zegarem – St. Petersburg, Ermitaż
- Ryby na brzegu – St. Petersburg, Ermitaż
- Wzburzone morze – Budapeszt, Muzeum Sztuk Pięknych
Przypisy
Bibliografia
Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6.