Abraham Mierzewski

Abraham z Popowa Mierzewski, noszący herb Ostoja (zm. po 1606 r.), był dziedzicem części majątku w Mirzewie, proboszczem w Goniembicach oraz Śmiglu, a także dziekanem szamotulskim.

Życiorys

Abraham z Popowa Mierzewski był synem Stanisława, dziedzica części dóbr Mirzewo (dzisiaj Mierzejewo), oraz Anny z Chełkowskich. Jego przodkowie ze strony ojca wywodzili się z Popowa, w dawnym powiecie kościańskim. Był wnukiem Łukasza Popowskiego i miał wielu braci i siostry: Helenę, Annę, Urszulę oraz Eustachego. Pełnił funkcję proboszcza w Goniembicach i Śmiglu, a także był dziekanem kolegiaty szamotulskiej. W latach 70. XVI wieku był powiązany z dworem Małgorzaty z Radzewskich Dembowskiej, miecznikowej łęczyckiej. W 1587 roku przekazał swoją część Mirzewa bratu Eustachemu. Żył jeszcze w roku 1606, kiedy to jego brat Eustachy oddał tę część majątku swojemu synowi Stanisławowi. Jego bratankiem był ks. Andrzej Mierzewski, który był kanonikiem katedry poznańskiej.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Teki Dworzaczka. Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów szlachty wielkopolskiej XV-XX w., Biblioteka Kórnicka, PAN, Kórnik-Poznań 1995–2019 – Teki Dworzaczka.

Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu. man.poznan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-07)].