Abraham Lissauer

Abraham Lissauer (ur. 29 lipca 1832 w Kościerzynie, zm. 29 września 1908 w Charlottenburgu) był niemieckim lekarzem, antropologiem oraz archeologiem o żydowskich korzeniach.

Życiorys

Ukończył gimnazjum w Żaganiu oraz Gdańsku. Po zdaniu matury studiował na Uniwersytecie w Berlinie, początkowo w zakresie filozofii, następnie prawa, a w końcu medycyny, którą uzyskał w 1856 roku na Uniwersytecie Wiedeńskim. W latach 1856–1863 pracował jako lekarz w Lidzbarku oraz Nidzicy, a potem przeniósł się do Gdańska, gdzie założył prywatną praktykę lekarską. W latach 1867–1869 był również zatrudniony w gdańskim Instytucie Położniczym. W latach 1871–1879 pełnił funkcję doradcy nadburmistrza Leopolda von Wintera oraz konsultanta przy budowie miejskich wodociągów. Był aktywnym działaczem i od 1887 roku piastował stanowisko pierwszego prezesa Zachodniopruskiej Izby Lekarskiej w Gdańsku.

W wolnych chwilach poświęcał się swojej pasji – archeologii, antropologii oraz etnologii. Prowadził badania wykopaliskowe na Pomorzu Gdańskim, m.in. w Odrach w Borach Tucholskich oraz w Oliwie koło Gdańska. Wiele podróżował, uczestniczył w międzynarodowych kongresach i utrzymywał kontakty z wybitnymi naukowcami, w tym z Rudolfem Virchowem. W 1870 roku odwiedził Heinricha Schliemanna w Grecji. W 1872 roku założył sekcję antropologiczną w gdańskim Towarzystwie Przyrodniczym, zajmującą się badaniami antropologicznymi oraz archeologicznymi, której przewodniczył przez wiele lat. W 1892 roku przeniósł się do Berlina, gdzie poświęcił się wyłącznie pracy naukowej.

Od 1900 roku był członkiem Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina. W 1903 roku cesarz Wilhelm II przyznał mu tytuł profesorski.

Wśród jego prac naukowych największe znaczenie ma opublikowana w 1887 roku monografia Die prähistorischen Denkmäler der Provinz Westpreussen und der angrenzenden Gebiete (Prehistoryczne zabytki prowincji Prus Zachodnich i sąsiednich obszarów), stanowiąca szczegółowe zestawienie archeologicznych znalezisk z Pomorza Wschodniego, oraz rozprawa Alterthümer der Bronzezeit in der Provinz Westpreussen und den angrenzenden Gebieten (Starożytności epoki brązu w prowincji Prus Zachodnich i na sąsiednich obszarach), wydana w 1891 roku.

Jego synem był neurolog Heinrich Lissauer (1861-1891).

Bibliografia

Mirosław M. Gliński, Ludzie dziewiętnastowiecznego Gdańska, Gdańsk: wyd. Muzeum Historii Miasta Gdańska, 1994, ISBN 83-85843-31-0, OCLC 69540436. Brak numerów stron w książce.
Domańska H., Lifsches L., Żydzi znad Gdańskiej Zatoki, Wyd. II rozszerzone, Warszawa: Agencja Wydawnicza TU, 2000, ISBN 83-908760-1-2.
Pagel J., Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts, Berlin-Wien, 1901, ss. 1017-1018.