Abraham i trzej aniołowie – dzieło holenderskiego artysty Rembrandta.
Obraz przedstawia ważną scenę objawienia Abrahamowi narodzin jego syna, opisaną w Starym Testamencie, w Księdze Rodzaju:
Rembrandt wiernie oddał biblijną scenę. Stary Abraham trzyma naczynie z wodą, aby obmyć nogi jednego z gości. Przybyłe postacie mają cechy aniołów. Jeden z nich, ukazany frontalnie w białej szacie, symbolizuje Boga, co sugeruje padające na niego światło. To on przekazuje wiadomość o narodzinach Izaaka. Drugi anioł, siedzący po lewej stronie, spożywa pokarm, co ilustruje nakaz gościnności. Z lewej strony obrazu widoczna jest dziewięćdziesięcioletnia Sara, ukryta za drzwiami i przysłuchująca się rozmowie, co podkreśla, że kobiety nie brały udziału w męskiej uczcie.
Scena objawienia jest często interpretowana jako figura nowotestamentowego zwiastowania Marii, matce Jezusa, a w postaciach trzech aniołów dostrzegano Trójcę Świętą – Boga Ojca, Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego. Obraz należy do kolekcji prywatnej, przez co rzadko można go zobaczyć w szerszym gronie odbiorców.
Dziesięć lat później Rembrandt stworzył grafikę o tym samym tytule. W tej wersji wszystkie postacie przedstawione są frontalnie, jedynie Sara wciąż nieśmiało wychyla się zza drzwi. Obecnie grafika znajduje się w zbiorach waszyngtońskiego National Gallery of Art.
Bibliografia
- Stanisław Krzysztof Stopczyk, Biblia Rembrandta, wyd. PAX, Warszawa 1960
- Patrick de Rynck, Jak czytać opowieści biblijne i mitologiczne w sztuce, wyd. Universitas, Kraków 2009, ISBN 978-83-242-0903-3.
Linki zewnętrzne