Abraham Danielsz. Hondius znany także jako Abraham de Hondt (urodzony około 1625 roku w Rotterdamie, zmarł w 1691 roku w Londynie) był holenderskim malarzem, akwaforcistą oraz rysownikiem działającym w okresie baroku.
Najprawdopodobniej kształcił się pod okiem Pietera de Bloota oraz Cornelisa Saftlevena w Rotterdamie. W 1659 roku osiedlił się w Amsterdamie, a od 1666 roku prawdopodobnie mieszkał w Londynie.
Jego twórczość obejmowała sceny animalistyczne, pejzaże, a także obrazy rodzajowe, mitologiczne, religijne oraz alegoryczne. Nie wykształcił własnego stylu, lecz inspirował się głównie Flamandami, takimi jak Frans Snyders, Jan Fyt i Peter Paul Rubens.
Wybrane obrazy
- Chrystus wśród uczonych (1668) – Nowy Jork, Metropolitan Museum of Art
- Małpa i kot – Cleveland, Museum of Art
- Odpoczynek po polowaniu (1662) – Ansbach, Rezidenz und Staatsgalerie
- Pies atakujący łabędzia – Berlin, Gemäldegalerie
- Pokłon pasterzy (1671) – Bordeaux, Musée des Beaux-Arts
- Polowanie na dzika (1651) – Drezno, Gemaeldegalerie
- Walka psów z lisami II poł. XVII w. – Muzeum Lubelskie w Lublinie
- Walka psa z czaplą – Warszawa, Muzeum Narodowe
- Jelenie – Amsterdam, Rijksmuseum
- Zwiastowanie pasterzom (1663) – Amsterdam, Rijksmuseum
Bibliografia
Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-221-0686-6