Abraham Hoagland Cannon
Abraham Hoagland Cannon (ur. 12 marca 1859 w Salt Lake City, zm. 19 lipca 1896 tamże) był amerykańskim przywódcą religijnym, przedsiębiorcą oraz misjonarzem.
Życiorys
Cannon przyszedł na świat w Salt Lake City, które było stolicą ówczesnego Terytorium Utah, w znanej mormońskiej rodzinie. Jego ojciec, George Q. Cannon, pełnił rolę doradcy w Pierwszym Prezydium. W mormońskiej tradycji, młodzi mężczyźni odbywają służbę misyjną, co również dotyczyło Cannona, który misjonował w Wielkiej Brytanii, Niemczech oraz Szwajcarii. Po powrocie do Utah został członkiem Pierwszego Kworum Siedemdziesięciu (8 października 1882). Siedem lat później, 7 października 1889, dołączył do Kworum Dwunastu Apostołów. W związku z tym, podobnie jak inni członkowie tego gremium, był postrzegany przez wiernych jako prorok, widzący oraz objawiciel. Jak wielu wczesnych liderów kościelnych, praktykował poligamię.
Był przedsiębiorcą i założycielem wielu spółek działających w Utah. Cannon był również znany z bliskich relacji z mormońską prasą, w tym z publikacjami takimi jak Juvenile Instructor oraz Contributor. Regularnie publikował artykuły w Deseret News. Zmarł w swoim rodzinnym mieście. Jego przedwczesna śmierć była wielkim zaskoczeniem zarówno dla mieszkańców Utah, jak i dla świętych w dniach ostatnich. Po jego odejściu, ówczesny prezydent Kościoła, Wilford Woodruff, stwierdził, że Cannon został powołany na misję w świecie duchów. To przekonanie, oparte na mormońskiej doktrynie oraz prorockim autorytecie Woodruffa, odzwierciedlało wierzenia świętych w dniach ostatnich dotyczące życia pozagrobowego.