Abraham Faure
Abraham Faure (urodzony 29 sierpnia 1795 w Stellenbosch, zmarły 28 marca 1875 w Kapsztadzie) był południowoafrykańskim dziennikarzem, działaczem społecznym, nauczycielem oraz teologiem, a także duchownym protestanckim.
Początkowe kształcenie zdobywał w Stellenbosch i Kapsztadzie, a następnie udał się do Europy. Uczęszczał do seminarium duchownego w Wielkiej Brytanii, a swoją wiedzę teologiczną poszerzał podczas pobytu w Holandii. W latach 1818–1822 pełnił funkcję pastora w Graaff-Reinet, gdzie założył szkołę misyjną oraz współtworzył jedną ze stacji misyjnych dla Buszmenów w 1823 roku. W następnym roku zainicjował zwołanie pierwszego synodu Kościoła Reformowanego. Jego działania przyczyniły się do powstania w 1859 roku w Stellenbosch pierwszego seminarium duchownego w Południowej Afryce.
Faure był również aktywny w dziennikarstwie. Wraz z Thomasem Pringlem założył w 1824 roku anglojęzyczne Czasopismo Południowoafrykańskie oraz niderlandojęzyczne Południowoafrykańskie Czasopismo Niderlandzkie. Publikował swoje artykuły w pismach takich jak Miodna Pszczoła, Miesięcznik dla Pobożnych Czytelników (1828-1844, 1845-1846) oraz Reformowany Goniec Kościelny (1849).
Założył krótko działający Instytut Riebeecka w 1826 roku oraz Zuid Afrikaansche Athenaeum w 1829 roku, który później przekształcił się w Uniwersytet Kapsztadzki. Wspierał biblioteki oraz organizacje zajmujące się dystrybucją książek, takie jak Południowoafrykańskie Stowarzyszenie Książki Chrześcijańskiej.
Faure pozostawił po sobie zbiory kazań, rozprawy teologiczne oraz dzieło zatytułowane Opisanie żywotów, które zawiera m.in. biogram Helperusa R. van Liera.
Przypisy