Przepisy dotyczące aborcji w Luksemburgu
Do listopada 2012 roku Luksemburg, obok Malty, Irlandii i Polski, miał jedne z najbardziej restrykcyjnych przepisów aborcyjnych wśród krajów Unii Europejskiej (artykuły 348 – 353-A kodeksu karnego). Do 1978 roku przerywanie ciąży było całkowicie zabronione, a później wprowadzono możliwość przeprowadzenia zabiegu na zasadzie niekaralności w pierwszych dwunastu tygodniach ciąży, pod warunkiem spełnienia przynajmniej jednej z poniższych okoliczności:
- Donoszenie ciąży lub warunki życiowe związane z narodzinami dziecka stwarzają zagrożenie dla zdrowia psychicznego lub fizycznego matki.
- Płód jest ciężko upośledzony.
- Ciężarnej kobiecie zagraża niebezpieczeństwo, ponieważ ciąża jest wynikiem gwałtu.
Dodatkowo, przed zabiegiem musiały być spełnione następujące warunki:
- Kobieta skorzystała z konsultacji u lekarza-ginekologa, który poinformował ją o ryzyku związanym z zabiegiem.
- Między konsultacją a zabiegiem zachowano odstęp co najmniej tygodnia.
- Kobieta ma stały adres zameldowania na terytorium Luksemburga od co najmniej trzech miesięcy.
- Kobieta (lub jej opiekunowie prawni, w przypadku małoletniej) wyraziła pisemną zgodę na zabieg.
Okoliczności wymienione w punkcie 1 były potwierdzane przez lekarza-specjalistę. Normy określone w punktach 2-4 nie obowiązywały, jeśli ciąża zagrażała życiu matki.
Od 17 listopada 2012 roku aborcja na życzenie kobiety w pierwszych 12 tygodniach ciąży stała się legalna. Kobieta musi odbyć konsultację z lekarzem, jednak niezależnie od jego oceny może przeprowadzić zabieg. Po upływie 12 tygodni aborcja jest dozwolona jedynie w przypadkach ścisłych wskazań medycznych lub embriopatologicznych, które muszą być potwierdzone przez dwóch lekarzy-specjalistów.
== Przypisy ==