Aborcja w Danii
W Danii, do 1937 roku, przerywanie ciąży było dozwolone jedynie w przypadku ściśle określonych wskazań medycznych. W tym roku parlament uchwalił ustawę, która umożliwiła przeprowadzanie aborcji z powodów medycznych, embriopatologicznych (eugenicznych) oraz prawnych. W 1956 roku wprowadzono nową ustawę, która nie różniła się znacząco od tej z 1937 roku i jest wciąż aktualna na terytorium Wysp Owczych. W 1970 roku prawo to zostało zliberalizowane, co pozwoliło na usunięcie ciąży w sytuacji, gdy kobieta ma już czwórkę dzieci lub jest powyżej trzydziestu ośmiu lat. Do przeprowadzenia zabiegu wymagana była zgoda komisji złożonej z trzech lekarzy.
W 1973 roku przyjęto nową ustawę, która umożliwiła aborcję na żądanie w pierwszych trzech miesiącach ciąży, pod warunkiem, że kobieta zostanie poinformowana o charakterze zabiegu, jego ryzyku oraz dostępnej pomocy, jeśli zdecyduje się na urodzenie dziecka. Po upływie trzech miesięcy aborcja może być przeprowadzona wyłącznie z ważnych powodów medycznych oraz – po uzyskaniu zgody specjalnej komisji – z różnych powodów medycznych, eugenicznych, społecznych i prawnych. Cudzoziemki po ukończeniu 18 roku życia również mają możliwość skorzystania z aborcji.
== Przypisy ==