Ablucja

Ablucja – Obmycie w Rytuałach Religijnych

Ablucja (z łac. ablutio – obmycie) odnosi się do rzeczywistego lub symbolicznego obmycia ciała, jego części (najczęściej rąk), a także przedmiotów kultowych czy narzędzi ofiarniczych, które występuje w różnych systemach religijnych. Proces ten zazwyczaj realizowany jest przy użyciu wody, ale w niektórych przypadkach stosuje się również wino, piasek, a nawet mleko, zwłaszcza w tradycjach Indian południowoamerykańskich.

Pierwotnie ablucja była jednym z metod usuwania nieczystości rytualnej, obecnym w religiach pierwotnych, wedyzmie, zaratusztrianizmie, oraz w religiach asyryjsko-babilońskiej, egipskiej i żydowskiej. Znalazła także swoje miejsce w hinduizmie i islamie, gdzie jest znana jako wudu i ghusl.

Z biegiem czasu, dokonanie oczyszczenia uzyskało również znaczenie liturgiczne. Można to zaobserwować w kultach helleńskich, w manicheizmie oraz w chrześcijaństwie, gdzie występuje pod postacią chrztu. W bardziej pierwotnej formie, ablucja manifestowała się jako obmycie dłoni przez kapłana podczas mszy, znane jako lavabo.

Wśród dawnych Słowian istniały różne formy ablucji, które były praktykowane jeszcze przed przyjęciem chrześcijaństwa, na przykład kąpiel w noc sobótkową, znana jako kupała.