Abłamowiczowie herbu Abdank

Abłamowiczowie herbu Abdank – polska rodzina szlachecka.

Mikołaj Abłamowicz oraz jego małżonka Tekla, którzy w 1676 roku prowadzili sprawę sądową z Wojewódzkimi w ziemi lidzkiej, mieli syna Władysława, który przyszedł na świat w 1667 roku w Wyżchowszczyźnie. Władysław w 1698 roku w Trokach ożenił się z wdową Anną Bernatowiczową. Ich synem był Jan, urodzony w 1706 roku w Trokach. Jan ożenił się z Marianną Onickiewiczówną. Po jego śmierci, Marianna wyszła za mąż za Antoniego Moczydłowskiego.

Jan i Marianna z Onickiewiczów mieli córkę Rozalię, która poślubiła Antoniego Korsaka, oraz dwóch synów: Karola i Dominika. W 1775 roku Karol i Dominik, wraz ze swoimi przyrodnimi rodzeństwem, dziećmi Marianny i Antoniego Moczydłowskich, sprzedali Lewszany, które odziedziczyli po matce.

Karol Abłamowicz, rotmistrz województwa smoleńskiego w 1773 roku i województwa trockiego w 1780 roku, ożenił się z Anną z Ejsmontów. W 1807 roku spisał testament. Jego synami byli Michał, Onufry, Wincenty, Ignacy, Piotr oraz Józef, a córkami Teresa, Anna i Tekla.

Michał, syn Karola, urodzony w 1775 roku, był rotmistrzem trockim (1811) oraz sędzią granicznym nowogrodzkim (1816). Ożenił się z Wiktorią z Abłamowiczów, z którą miał córkę Laurencję Teresę oraz synów: Juliana Adriana, Władysława, Kazimierza Mieczysława i Dominika.

Julian ożenił się z Antoniną z Ancutów i doczekał się syna Leona Antoniego Franciszka, który przyszedł na świat w 1839 roku w Motniczach.

Władysław poślubił Annę z Ancutów i miał z nią synów Michała Zenona, urodzonego w 1845 roku w Żuchowiczach, oraz Jana Bolesława, urodzonego w 1851 roku w tym samym miejscu.

Wincenty, syn Karola, był komornikiem powiatu nowogrodzkiego (1806) i później podporucznikiem w polskim wojsku. Piotr, także syn Karola, ożenił się z Rozyną z Haskich i miał syna Stanisława Grzegorza, urodzonego w 1844 roku w Peresiecie.

Dominik, drugi syn Jana i Marianny z Onickiewiczów, był komornikiem województwa trockiego (1771), komisarzem cywilno-wojskowym oraz rotmistrzem powiatu trockiego (1789), a także prezydentem sądu granicznego (1797). W latach 1779–1786 był właścicielem Towzginian i Łazaryszek w powiecie lidzkim, a w 1797 roku nabył Wyrwiszki i Przełom w powiecie grodzieńskim. Miał trzech synów: Ignacego, Piotra i Józefa.

Ignacy, syn Dominika, był właścicielem Przełomu i Justynowa oraz sędzią granicznym powiatu grodzieńskiego (1814). Ożenił się z Anną z Hoffmnaów, z którą miał synów: Józefa Michała Edwarda, urodzonego w 1824 roku w Wyrwiszkach, Aleksandra, urodzonego w 1825 roku w tym samym miejscu, oraz Kazimierza Tadeusza Ksawerego, urodzonego w 1826 roku w tej samej lokalizacji, a także córki Anielę i Ludwikę.

Piotr, syn Dominika, pełnił funkcję prezydenta sądu granicznego nowogrodzkiego. Poślubił Teresa Mickiewiczównę, z którą miał syna Juliana Anastazego Dobrosława, urodzonego w 1817 roku w Nowogródku.

Michał, właściciel Justynowa (1771), miał syna Dominika, którego syn Ignacy potwierdził swoje szlachectwo w Królestwie Polskim w 1840 roku.

== Przypisy ==

== Bibliografia ==

Boniecki A., Herbarz polski, t. 1, Warszawa 1899, s. 17.

Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1, Warszawa 1904, s. 2-3.