Abimelek
Abimelek, co oznacza „Ojciec [jest] królem” (gr. Abimelech), był synem Gedeona i jego nałożnicy z Sychem. To postać z biblijnej Księgi Sędziów, która historycznie uznawana jest za pierwszego króla Izraela (zobacz Sdz 9:22), chociaż nie został wybrany przez Jahwe, jak Saul czy Dawid.
Historia Abimeleka
Po śmierci swojego ojca Abimelek udał się do swoich krewnych w Sychem, gdzie uzyskał finansowe wsparcie ze skarbca świątyni Baala Berit. Dzięki tym pieniądzom najął grupę awanturników i zbójców, z którymi zaatakował dom swojego ojca, mordując wszystkich swoich braci z wyjątkiem Jotama, który zdołał uciec. Mieszkańcy Sychem następnie ogłosili Abimeleka królem. Kiedy Jotam usłyszał o tym, wygłosił do nich swoją bajkę, w której przewidział upadek Sychem oraz śmierć Abimeleka. Po trzech latach mieszkańcy Sychem zaczęli sprzeciwiać się Abimelekowi, organizując zasadzki w górach, do czego namawiał ich Gaal, syn Obeda. Abimelek, wspierany przez Zebula, swojego namiestnika, pokonał Gaala, a następnie stłumił bunt Sychem, całkowicie niszcząc miasto, mordując jego mieszkańców oraz paląc świątynię Baala Berit.
Potem Abimelek ruszył do walki z miastem Tebes. Podczas próby zdobycia wewnętrznej warowni został ciężko ranny w głowę, gdy kamień młyński został rzucony przez kobietę. Aby uniknąć upokarzającej śmierci, poprosił swojego giermka, by go zabił. Po tej tragedii jego zwolennicy rozproszyli się do swoich domów.
Śmierć Abimeleka jest w Biblii interpretowana jako kara za jego zbrodnie, w tym wymordowanie braci.
Przypisy
Bibliografia
Księga Sędziów, rozdział 9